Interessant, maar niet zo sterk als deel één

‘Weet je wat het probleem is met helden en heiligen, Nikolai?’ vroeg ik terwijl ik het boek dichtsloeg en naar de deur liep. ‘Ze gaan uiteindelijk altijd dood.’

Er zijn zoveel boeken om te lezen en soms is het moeilijk om alles nog bij te houden. Het heeft me zo meer dan een jaar gekost om aan het vervolg op Schim en Schaduw te beginnen. Maar eindelijk is het zo ver! Vandaag deel ik in mijn recensie wat ik van dit boek vond en of het wel of niet ten onder deed aan het eerste deel zoals de trend dat vaak zegt.

Schim en Schaduw eindigde op wat je gerust een cliffhanger mag noemen. Ik snap nog steeds niet hoe ik een jaar zonder antwoorden heb geleefd, maar eindelijk heb ik weer wat meer puzzelstukjes!

Ik vond het echt fijn dat het boek meteen begon. Soms is het zo dat vervolgen rustig op gang komen wat ik vaak onnodig vind, maar dit boek wist me meteen weer te interesseren. Leigh Bardugo trok me haar boek in en ik moet zeggen dat ik een beetje bang ben om het laatste boek te lezen!

Maar, daar zijn we nog niet. Er waren weer veel positieve punten aan dit boek, maar om een of andere reden vond ik het niet zo sterk als Schim en Schaduw. Tijdens het lezen kon ik er mijn vinger niet op leggen, maar als ik nu terugkijk gebeurde er gewoon niet zo heel veel in dit boek.

Gelukkig maakt Leigh Bardugo dit weer meer dan goed met haar schrijfstijl. Het maakt het zo veel boeiender om te lezen! Er zitten weer een paar gouden citaten in dit boek verstopt die ik zeker in mijn hoofd ga proberen op te slaan.

Als je Dreiging en Duisternis al hebt gelezen, ben je waarschijnlijk aan het wachten tot ik er iets over zeg, maar man ik hou van Nikolai. Mensen spreken altijd zo lovend over hem dus ik kon niet wachten om hem te ontmoeten, en laat me je zeggen dat ik zeker niet teleurgesteld was!

Hij brengt weer een stukje diepte in het verhaal en is daarnaast ook nog eens grappig. Ik zat soms echt met een grijns op mijn gezicht te lezen. Ik denk dat hij wel één van de sterkste dingen aan dit verhaal was.

Ook vond ik Alina’s groei in dit boek wel mooi. Ik hoor mensen vaak zeggen dat ze Alina een zwak karakter zonder ontwikkeling vinden, maar zo zie ik het juist niet. De boog die ze tot nu toe al heeft gemaakt is in mijn mening indrukwekkend en ik kon me vaak ook in haar vinden.

En dan, ja, de Duisterling. Er zijn zoveel uiterste meningen over hem dat je je bijna schuldig zou voelen als je hem mag (zo voelt het soms toch) maar ik ga het nog een keer zeggen: hij is zo’n interessant karakter! Er komt binnenkort nog een post aan waarin ik uitleg waarom ik van de Duisterling hou, dus dat wordt interessant!

Oh, ik haat Mal nog steeds trouwens. Daar volgt ook nog meer op…

De intrige van het eerste boek zat ook nog in deze, maar was niet meer zo constant. Dat is ook best normaal en toch miste ik het ergens wel een beetje. Sommige scènes zwakten alles gewoon even af en haalden dit boek voor mij een beetje naar beneden.

Desondanks heb ik nog steeds erg genoten van dit boek. Net zoals in het eerste boek zit er een soort diepte verborgen die ik maar wat graag wil ontrafelen. Het is een stuk zwakker helaas, maar alsnog verdiend Dreiging en Duisternis een 3/5. Ik ben bang voor het slotdeel, maar kan tegelijkertijd ook niet wachten!

Bedankt Blossom Books en L&M books voor het opsturen van dit exemplaar in ruil voor een eerlijke recensie.

Liefs,
Alissa