Net als alle goede boeken over robots, gaat dit niet over robots, maar over mensen.

Kazuo Ishiguro en scifi zijn een onverslaanbare combinatie. Zijn werk maakt je steeds weer aan het denken over onze samenleving.
Hij is bekend om zijn onbetrouwbare verhalenvertellers, en een robot met heel weinig voorkennis van de wereld is een perfect voorbeeld daarvan. Klara (de robot of 'kunstmatig vriend') probeert de wereld te begrijpen door nauwkeurig alles wat gebeurt in de gaten te houden en erover na te denken. Ishiguro zet dat handig in om zijn mening te geven over vragen als bijgeloof en religie. 
Er zijn veel diepe stukken, bijvoorbeeld een personage zegt dat onze unieke kwaliteit niet is wat we zijn, maar de liefde die anderen voor ons voelen. Echter, is het boek heel makkelijk om te lezen. 
Het ik-personage in dit verhaal is Klara. Dit geeft de lezer wat meer sympathie voor Klara en het maakt het ook makkelijker voor Ishiguro om bepaalde dingen verborgen te houden tot het hem goed uitkomt. 
Net als alle goede boeken over robots, gaat dit niet over robots, maar over mensen.