Tussen stap voor de start?

Wat had ik een haat-liefdes verhouding met dit deel. Een betere omschrijving kan ik niet geven.

Het sloot weer goed aan op de andere delen. Je kan in 1 moeite door lezen waar je bij de donkere kroon gestopt ben. Je krijgt veel nieuwe ontwikkelingen te lezen over Celena, Chaoo en Dorian. Waarbij je echt verbaasd word. Ze groeien op hun eigen, soms eigenwijze, manier.

Wat ik vervelend vind, in dit deel, is vele gewisselde tussen de personages. Je had er in dit deel 4 verschillende verhaallijnen! Dat er word afgewisseld, vind ik op zich niet erg. Dat geeft je meer inzichten tijdens het lezen. Maar als je uit ene moment word gerukt om in een andere moment in te vallen. Vind ik vervelend. Je moest daardoor zo erg opletten met lezen bij wie je nu werkelijk zat en wat er op dat moment gebeurd. Ontspannend lezen vond ik het daardoor niet.

De verhaallijnen komen uiteindelijk weer samen, op hun eigen manier. Je wilde ook wel blijven lezen. Om maar te weten hoe situaties zich gingen ontwikkelen.

Ik vond wel dat sommige scène te langdradig werden. Te veel het zelfde, of net een beetje anders neergezet. Hoorde deze er in? Ja dat zeker. Alleen samen met de wisselde verhaallijnen, werkte dat mij soms tegen met lezen.

Zo komen er ook nieuwe personage bij, en sommige, I love them. Ze geven zo veel extra’s in het verhaal. Zeker Rowan, zo personage moet er ook bij zitten. Die gaf op zijn eigen manier een goede toevoeging voor de story opbouw.

MAAR DIE PLOTTWIST! Ik zat (figuurlijk) met open mond te lezen. Wat gebeurde daar allemaal! Het verbaasde mij echt wat daar allemaal gebeurde! Het is maar goed dat het vervolg deel uit is! Je wilt echt meteen door gaan.

Het voelt nu pas of het echte grote avontuur gaat beginnen in de komende delen. Of dit deel de aanloop ervoor was.