Lezersrecensie
Beste deel uit de serie tot nu toe!
Yeehaw! We zijn terug op Rebel Blue Ranch en eindelijk is het tijd voor het verhaal van Teddy en August (Gus) in Pak je Lasso. Mijn verwachtingen waren hoog, maar dit vind ik het beste deel uit de serie tot nu toe! Ik heb Pak je lasso dan ook beoordeeld met 4,5 ster.
Teddy Anderson en August Ryder zijn bepaald geen vrienden. Al jaren hebben ze een hekel aan elkaar en laten ze dit te pas en te onpas aan iedereen, maar vooral aan elkaar, weten. Tot ze elkaar nodig hebben…
Teddy heeft geen plan, gedijt op chaos en is een go with the flow-type. August draagt de verantwoordelijkheid voor een groot deel van de ranch en zijn zesjarige dochtertje Riley. Augustus zoekt een oppas, Teddy een baan. Hoewel het niet ideaal is, gaan ze het toch proberen. En ontdekken ze gaandeweg dat ze toch meer met elkaar gemeen hebben dan eerder gedacht…
Teddy en Gus komen al voor in de eerdere twee delen van de Rebel Blue Ranch-serie en hun zeer vermakelijke, messcherpe interactie vond ik toen al leuk. In dit boek zijn er, vooral in het begin, nog heel wat scherpe opmerkingen tussen Teddy en August, maar dit verandert gaandeweg de hoofdstukken. Teddy raakt onverwachts haar baan kwijt en August beseft zich dat hij het echt niet alleen redt op de ranch. Hoewel Teddy voor Gus niet de ideale oppas is, heeft hij weinig keuze. Langzaam groeien Gus en Teddy meer naar elkaar toe. Hun veranderende interactie en houding tegenover elkaar wordt zo mooi, warm en geloofwaardig beschreven, dat ik helemaal meeleefde met hen. De chemie en spanning die er tussen Teddy en Gus hangt, knettert van de pagina’s af!
Een zeer waardevol karakter in dit verhaal is de kleine Riley, dochtertje van Gus (en Cam). Ze is speels, enthousiast, een tikkeltje ondeugend en erg innemend. Ze steelt niet alleen het hart van Teddy, maar ook zeker van de lezer: ik was meteen gek op Riley! Onbedoeld zorgt ze ervoor dat Teddy en Gus nader tot elkaar komen, door bijvoorbeeld een potje Twister te organiseren…
Hoewel ik halverwege het verhaal dacht: oh, dit gaat wel erg lijken op Harteloos van Elsie Silver, liet ik dit al snel los. Hoewel een aantal elementen uit de verhalen overeenkomen - chagrijnige, alleenstaande vader, noodgedwongen op zoek naar een oppas, innemend en enthousiast kind die de oppas en vader nader te elkaar brengt - zijn Teddy en Gus in zowel hun persoonlijkheden als interactie uniek. Wat ik ook een erg mooie toevoeging aan dit verhaal vond, was de nadruk op familiebanden en verantwoordelijkheidsgevoel. Teddy en Gus hebben het gevoel dat ze alles voor iedereen moeten regelen, dat zij de lasten van iedereen moeten dragen en daarin lopen ze tegen hun eigen grenzen aan. Dat ze dit gevoel bij elkaar kwijt kunnen, zorgt voor een diepere laag in hun opbloeiende liefde. Prachtig!
Net zoals in de voorgaande boeken, zijn de hoofdstukken in Pak je Lasso kort en vanuit de perspectieven van beide hoofdpersonages. Door de pakkende schrijfstijl vloog ik door de hoofdstukken heen en kon ik bijna niet stoppen met lezen tot het boek uit was.
Het verhaal draait om Teddy en Gus, maar natuurlijk komen Emmy, Luke, Ada, Wes en de vaders Hank en Amos ook zeker nog voorbij in dit boek. De warme band die Teddy met haar vader heeft, is prachtig om te lezen, maar misschien nog wel mooier is het feit dat ze leert hem los te laten en ook zelf te leven.
Tot slot wil ik nog even de cover van het boek nadrukken, want wat een leuke, uitnodigende cover die perfect bij het verhaal past!
Pak je Lasso is geen moment saai: de opbouwende spanning tussen Teddy en Gus wordt afgewisseld met leuke en mooie momenten, zoals de plantenzoektocht van Riley, de verbouwing van Luke’s kroeg en Teddy en Hank die samen muziek maken. Het verhaal bevat naast diepgang luchtige momenten die de personages nader tot elkaar brengen en de lezer een glimlach op het gezicht bezorgen. Dit boek is een dikke aanrader, ook als je niet van cowboys houdt (maar zeg nou zelf, hoe kun je niet van cowboys houden?!).
Voor fans van Elsie Silver, enemies to lovers, cowboys en small town romance.
Teddy Anderson en August Ryder zijn bepaald geen vrienden. Al jaren hebben ze een hekel aan elkaar en laten ze dit te pas en te onpas aan iedereen, maar vooral aan elkaar, weten. Tot ze elkaar nodig hebben…
Teddy heeft geen plan, gedijt op chaos en is een go with the flow-type. August draagt de verantwoordelijkheid voor een groot deel van de ranch en zijn zesjarige dochtertje Riley. Augustus zoekt een oppas, Teddy een baan. Hoewel het niet ideaal is, gaan ze het toch proberen. En ontdekken ze gaandeweg dat ze toch meer met elkaar gemeen hebben dan eerder gedacht…
Teddy en Gus komen al voor in de eerdere twee delen van de Rebel Blue Ranch-serie en hun zeer vermakelijke, messcherpe interactie vond ik toen al leuk. In dit boek zijn er, vooral in het begin, nog heel wat scherpe opmerkingen tussen Teddy en August, maar dit verandert gaandeweg de hoofdstukken. Teddy raakt onverwachts haar baan kwijt en August beseft zich dat hij het echt niet alleen redt op de ranch. Hoewel Teddy voor Gus niet de ideale oppas is, heeft hij weinig keuze. Langzaam groeien Gus en Teddy meer naar elkaar toe. Hun veranderende interactie en houding tegenover elkaar wordt zo mooi, warm en geloofwaardig beschreven, dat ik helemaal meeleefde met hen. De chemie en spanning die er tussen Teddy en Gus hangt, knettert van de pagina’s af!
Een zeer waardevol karakter in dit verhaal is de kleine Riley, dochtertje van Gus (en Cam). Ze is speels, enthousiast, een tikkeltje ondeugend en erg innemend. Ze steelt niet alleen het hart van Teddy, maar ook zeker van de lezer: ik was meteen gek op Riley! Onbedoeld zorgt ze ervoor dat Teddy en Gus nader tot elkaar komen, door bijvoorbeeld een potje Twister te organiseren…
Hoewel ik halverwege het verhaal dacht: oh, dit gaat wel erg lijken op Harteloos van Elsie Silver, liet ik dit al snel los. Hoewel een aantal elementen uit de verhalen overeenkomen - chagrijnige, alleenstaande vader, noodgedwongen op zoek naar een oppas, innemend en enthousiast kind die de oppas en vader nader te elkaar brengt - zijn Teddy en Gus in zowel hun persoonlijkheden als interactie uniek. Wat ik ook een erg mooie toevoeging aan dit verhaal vond, was de nadruk op familiebanden en verantwoordelijkheidsgevoel. Teddy en Gus hebben het gevoel dat ze alles voor iedereen moeten regelen, dat zij de lasten van iedereen moeten dragen en daarin lopen ze tegen hun eigen grenzen aan. Dat ze dit gevoel bij elkaar kwijt kunnen, zorgt voor een diepere laag in hun opbloeiende liefde. Prachtig!
Net zoals in de voorgaande boeken, zijn de hoofdstukken in Pak je Lasso kort en vanuit de perspectieven van beide hoofdpersonages. Door de pakkende schrijfstijl vloog ik door de hoofdstukken heen en kon ik bijna niet stoppen met lezen tot het boek uit was.
Het verhaal draait om Teddy en Gus, maar natuurlijk komen Emmy, Luke, Ada, Wes en de vaders Hank en Amos ook zeker nog voorbij in dit boek. De warme band die Teddy met haar vader heeft, is prachtig om te lezen, maar misschien nog wel mooier is het feit dat ze leert hem los te laten en ook zelf te leven.
Tot slot wil ik nog even de cover van het boek nadrukken, want wat een leuke, uitnodigende cover die perfect bij het verhaal past!
Pak je Lasso is geen moment saai: de opbouwende spanning tussen Teddy en Gus wordt afgewisseld met leuke en mooie momenten, zoals de plantenzoektocht van Riley, de verbouwing van Luke’s kroeg en Teddy en Hank die samen muziek maken. Het verhaal bevat naast diepgang luchtige momenten die de personages nader tot elkaar brengen en de lezer een glimlach op het gezicht bezorgen. Dit boek is een dikke aanrader, ook als je niet van cowboys houdt (maar zeg nou zelf, hoe kun je niet van cowboys houden?!).
Voor fans van Elsie Silver, enemies to lovers, cowboys en small town romance.
1
Reageer op deze recensie