Collide

Toen ik zag dat Collide vertaald ging worden, was ik ontzettend blij. Dit boek stond al zo lang op mijn wensenlijstje! Helaas zijn mijn verwachtingen niet helemaal waargemaakt. Ik heb Collide dan ook 2 sterren gegeven.

Ambitieuze Summer wil dolgraag toegelaten worden tot het masterprogramma van haar universiteit, maar om dat te bereiken moet ze zich verdiepen in ijshockey, de sport waar ze een ontzettende hekel aan heeft. Captain van het ijshockeyteam, Aiden Crawford, heeft genoeg aan zijn hoofd en zit niet echt te wachten om deel te nemen aan het onderzoek van de knappe Summer. Helaas denkt zijn coach daar anders over en dus zitten Aiden en Summer met elkaar opgescheept. De twee zijn totale tegenpolen en ergeren zich kapot aan elkaar, maar toch speelt er ook een niet te ontkennen aantrekkingskracht tussen hen…

Ik wilde dit boek zo graag leuk vinden, maar op de een of andere manier voelde ik het gewoon niet. Dit kwam mede door de hoofdpersonages in Collide, Summer en Aiden. Summer is extreem gedreven, iets wat niet verkeerd hoeft te zijn, maar daarnaast is ze ook onaardig en onsympathiek. Ze doet heel gemeen tegen Aiden, maakt van werkelijk alles een probleem en voelt zichzelf continu het slachtoffer van alles wat ze meemaakt. Ik had gehoopt dat dit door het verhaal heen zou veranderen, maar Summer bleef vooral heel lang wispelturig en dramatisch doen. Aan het einde maakt ze enigszins een omslag, maar die voelde dan weer gehaast. Toen zelfs in de epiloog naar voren kwam hoe kleinzielig Summer eigenlijk is, sloeg ik teleurgesteld het boek dicht. Ik had zo graag gezien dat ze zich zou ontwikkelen tot een stabiele en liefdevolle volwassene, maar helaas.

Aiden is een stuk sympathieker. Hij is duidelijk een goede jongen met veel liefde voor zijn familie en vrienden. Hij en Summer bouwen een band met elkaar op, maar ze blijven elkaar heel lang aantrekken en afstoten. Hoewel ik dit na een tijdje wel zat was, vond ik vooral de manier waarop Aiden maar achter Summer aan blijft lopen heel vervelend. Summer doet af en toe echt heel onaardig tegen Aiden en hij accepteert het allemaal. De manier waarop Aiden met zijn vrienden over vrouwen praat, vond ik ook niet altijd oké. Dit voelde wat tegenstrijdig met zijn verder lieve en zorgzame karakter.

Naast dat ik de personages op zichzelf niet heel leuk vond, voelde ik daarbij de connectie tussen Aiden en Summer niet. Hoewel ik de hele ‘opposities attract’-trope altijd wel leuk vind, voelde ik de chemie tussen hen gewoon niet. De twee personages passen niet bij elkaar en lijken te weinig raakvlakken te hebben om elkaar überhaupt te willen leren kennen. Hierdoor vond ik de spicy scenes, die naar mijn mening iets te veelvuldig voorbijkomen, niet erg sexy om te lezen. Eerder ongemakkelijk, om eerlijk te zijn.

Ik had dus weinig feeling met de hoofdpersonages uit Collide, wat natuurlijk kan gebeuren. Ik hoopte dat een goede verhaallijn er misschien voor zou kunnen zorgen dat ik het boek toch nog leuk ging vinden. Helaas was ook dat niet het geval. Dat komt onder andere omdat het plot gewoon heel mager is, veel clichés bevat en ontzettend voorspelbaar is. Iedere zogenaamde wending of kleine plottwist was al van mijlenver zichtbaar. Verhaallijnen die voor diepgang hadden kunnen zorgen, zoals de band tussen Summer en haar vader, worden met minimale inspanning opgelost. Bovendien vond ik het verhaal heel rommelig. Sommige gebeurtenissen lijken uit de lucht te vallen (ineens is er een kermis?) of worden onvoldoende uitgewerkt. Ook het feit dat Summer en Aiden elkaar steeds ‘toevallig’ tegenkomen en om de haverklap bij elkaar in de kamer staan (?) werden na verloop van tijd irritant. Waar ze elkaar het ene hoofdstuk naar het leven staan, stellen ze elkaar het volgende hoofdstuk voor aan elkaars ouders. Kortom, ik miste continuïteit en een verrassende verhaallijn die het verhaal meer diepgang had kunnen geven.

Een leuk bijpersonage had het verhaal misschien nog wat extra’s kunnen geven, maar helaas, ook die was niet aanwezig. De vrienden van Summer en Aiden zijn allen nietszeggend en brengen de hoofdpersonages en het verhaal ook niet naar een hoger niveau. Aiden heeft zelfs zoveel vrienden, dat ik al snel kwijt was, wie wie was. Dat ze allemaal ongeveer hetzelfde zeggen en zich hetzelfde gedragen, hielp ook niet echt mee.

De personages en de verhaallijn van Collide deed me sterk aan IJsbreker denken, er zijn verrassend veel overeenkomsten zichtbaar tussen deze twee boeken. Jammer genoeg vond ik IJsbreker ook geen topper, dus dat maakte ook niet dat Collide beter werd.

De schrijfstijl van Collide is prima. De hoofdstukken lezen lekker weg en zijn niet langdradig. Ik heb ook stukjes van het boek geluisterd. De stemmen van de hoofdpersonages passen goed bij hun karakter, hoewel dit het gesnauw van Summer wel extra benadrukte.

Om toch af te sluiten met iets positiefs, is dat ik de band tussen Aiden en zijn grootouders heel mooi vond om te lezen. De liefde en toewijding waarmee zij voor hun kleinzoon zorgen is hartverwarmend.

Kortom, dit was niet mijn verhaal. Ik vond hoofdpersonage Summer onsympathiek en voelde de chemie tussen haar en Aiden helaas niet. De verhaallijnen zijn oppervlakkig, clichématig en onvoldoende uitgewerkt, waardoor diepgang ontbreekt. Ook de bijpersonages weten het verhaal niet te redden. Voor fans van IJsbreker is dit boek zeker een aanrader, aangezien er veel overeenkomsten in beide boeken zitten. Ik houd alleen persoonlijk van iets meer diepgang en ontwikkeling in een verhaal.