In één woord : WAUW !

‘Adem – Ijs’ heeft een prachtige lichtblauwe cover waarop een jongeman wordt afgebeeld. In zijn blik zit zoveel verscholen : angst, onzekerheid, warmte en ook een zekere vastberadenheid. Een kaft dat zeer passend is bij de titel en mooi staat te pronken naast het eerste deel in de Adem-serie, nl. Tsunami.

Het boek is opgedeeld in twee delen : Bingdú en Viridú. De hoofdstukken zijn wederom kort en mede door de schrijfstijl en het makkelijk taalgebruik zorgt dit ervoor dat je nog sneller door het boek raast. En dan zeg ik zelfs nog niks over de inhoud …



‘We leven hier met meer dan zevenhonderd mensen. Al meer dan 90 procent is besmet. Van de zieken overleeft in de regel maar één op de twintig.’



2165. De tieners zetten hun tocht naar Civitas verder. De enige plaats in de wereld waar er geleefd zoals wij nú in 2019 leven. Het België, het Europa van nu, de rest van de wereld is geteisterd door de ene natuurramp na de andere. Het is elke dag proberen te overleven. Opstaan en zien wat de dag brengt. Wanneer Jazz ziek wordt door het bingdú virus zit er maar één ding op : op zoek gaan naar het nodige geneesmiddel !

Heb je deel één niet gelezen of kan je je er niet veel meer over herinneren ? Geen probleem, dit tweede boek start met een erg beknopte samenvatting. Persoonlijk zou ik het anderzijds wel aanraden om zeker te starten met ‘Adem – Tsunami’, voornamelijk omdat de personages zoveel te bieden hebben en je hen als lezer beter zou begrijpen. De serie is niet enkel interessant voor 14- jarigen, maar zelfs als jeugdige volwassene is het boeiend leesvoer. Er is sowieso een personage aanwezig waar je je met verbonden voelt.



‘Gehijg achter haar. Ze hoorde een wolf naderen.’



De teloorgang van onze huidige wereld blijft een belangrijk thema dat doorheen het boeiende verhaal sluimert. Dat betekent weliswaar niet dat De Braeckeleer op belerende manier zijn lezers wil wijzen op deze problematiek. Hij kaart het aan, net zoals hij daarnaast ook oog heeft voor andere onderwerpen. Naast het uitbreken van het virus en de ellende die er met gepaard gaat is er in ‘Adem – Ijs’ ook veel plaats voor actie, verraad. Maar wat vooral mijn aandacht trok was de belichting op het ontdekken van je eigen sterktes en zwaktes, jezelf leren kennen en uiteindelijk proberen aanvaarden wie je bent. De schrijver is zeer bedreven in het omschrijven van scènes met bruut geweld, maar tevens kan hij zoveel emoties leggen in relationele en karakteriele aspecten waardoor hij zonder meer bij de top van de Vlaamse jeugdauteurs hoort. Bij de laatste hoofdstukken fluisterde ik stilletjes tegen mijn boek, terwijl er enkele eenzame tranen naar beneden gleden, echt : ‘Nico, wat doe je me toch aan ???’

Op bewonderenswaardige manier weet de schrijver zich zo binnen te dringen in de hoofden van Skye, River, Jazz en Colin. Eén voor één zijn ze tot in de puntjes prachtig en realistisch neergezet, mensen met een eigen karakter die samen met degene die hen begrepen heeft er weer een meelevende pageturner van hebben gemaakt. Veel rust gunt de auteur je niet, hij leidt zijn lezer van het ene intense moment naar het andere.

Eén ding staat vast, binnen enkele weken grijp ik zeker en vast naar deel drie : Vuurstorm !