Een schrijfster om in het oog te houden !

Titel : Kind 39
Auteur : Ilaria Tuti
Uitgeverij : Xander Uitgevers

Het lege, ijzeren bed en het getraliede raam trokken alvast mijn aandacht. De grijze, donkere cover kent enkel wat kleur door de muntgroene letters van de titel ‘Kind 39’. Wat me nog meer wakker schudde was een frase uit de korte inhoud : uitgestoken ogen. Ik ben goed van hart en ben op zich redelijk ‘normaal’, maar van mij mag een thriller echt wel gigantisch gruwelijke moorden of daden beschrijven. Hoe plastischer, hoe beter !

Travenì, een klein bergdorp in de Alpen, wordt plots opgeschrikt door een verdwijning van een man. Kort daarna vindt men hem zwaar verminkt terug. Commissaris Battaglia is er van overtuigd dat het niet bij dit ene slachtoffer zal blijven. Samen met haar team, waaronder nieuwkomer en tevens jonge adonis Massimo, hoopt ze vlug antwoorden te vinden.

‘Is een wolf die zijn prooi verslindt goed, of is hij gewoon zichzelf?’

We zitten enerzijds in het heden en duiken anderzijds enkele decennia terug in de tijd. Ook in de reële tijd heb je naast de zoektocht naar de dader(s) een ontwikkeling in het leven van commissaris Battaglia die van groot belang is. Alle verhaallijnen komen langzaam samen en onthullen schrijnende zaken. In het begin is het onwennig, het is zo wat zoeken naar wat houvast. De sluier van geheimen bedekt alles in die Italiaanse kleine gemeenschap, maar trapsgewijs sluipt die gure alpenwind onder het doek en zit je er aan het eind als lezer flabbergasted bij.

‘De eenzaamheid omhulde Teresa als een jurk die te strak zat, een ouderwets korset dat in het openbaar zorgde voor een rechte rug, maar in de privésfeer de adem benam.’

Het boek kent een mooi opgebouwde structuur. Tussen de iets zwaarder beladen hoofdstukken wordt de gezondheidstoestand van Battaglia belicht waardoor er voor de lezer wat meer ademruimte is. Zelf ben ik iemand die niet zo geneigd is om iets te lezen wat Italiaans, Spaans of alleszins zuiders getint is. Aanvankelijk was het ook wat wennen aan de Italiaanse namen, maar uiteindelijk pas je je als lezer snel aan. Het aantal personages is op zich ook goed in balans. Tuti kent de capaciteit om iets alledaags prachtig te verwoorden, deze literaire topprestatie geeft net dat ietsje meer aan deze thriller.

De misdaden zijn gruwelijk goed beschreven. Spotlight op de crime scenes, taferelen die jou werkelijk even wegnemen uit jouw dagdagelijkse beslommeringen en jou als een fragiel iemand plaatsen op een uitkijktoren in een bos in de Alpen. Trillend met een verrekijker in jouw handen kan je niet anders doen dan het hele gebeuren in jouw op te nemen. Geen genade.
Ook op vlak van conversaties zit er een strak en gedreven tempo in. Door haar woorden heen snuif je de sfeer die heerst in Travenì. Het lijkt alsof je de kilte van de sneeuw voelt, de geur van de dennen in je opneemt en de geheimen van het dorp op jouw schouders rusten als een pulserend gedrocht.

‘Kind 39’ heeft me werkelijk van mijn sokken geblazen. Niet enkel door Tuti’s mooie omschrijvingen, maar tevens door die ideale mix van psychologie en inventiviteit. Het is een boek dat ik niet snel zal vergeten, een auteur om in het oog te houden ! Kon ik dit boek 6 sterren geven, ik deed het terstond !