Die zint op wraak houdt zijn eigen wonden open

Aangetast  gaat van start met een tekst van Francis Bacon: “Die zint op wraak houdt zijn eigen wonden open.” Perfecte keuze van Loes den Hollander, een passender quote is nauwelijks denkbaar. Het verhaal draait om open wonden, wraakgevoelens en onverwerkte trauma’s, die gecombineerd emotionele uitbarstingen en impulsieve (re)acties tot gevolg hebben. Wat begint als een psychologische thriller met onderhuidse spanning – de lezer is nog in het ongewisse welke kant het opgaat – wordt alsmaar spannender, waarbij de ene verrassing op de andere gestapeld wordt. Tot het einde toe.

Een gezinsdrama. Lieve Metselaer, 16 jaren jong, wordt doormidden gereten door een auto, chauffeur onbekend. Adoptiezusje Tamara blijft als enig kind over, in de hoop dat alle liefde die vader Gideon en moeder Rifka in zich hebben nu haar ten deel zal vallen.
Tien jaar later. De liefde tussen Gideon en Rifka is tanende. Rifka is bezeten van Lieve en haar ongeluk, Gideon heeft zijn eigen demonen. Tamara is volwassen, woont nog thuis en geeft les op dezelfde school als haar vader. Gideon ontvangt bedreigingen en wordt beschuldigd van uiterst laakbare zaken. Daar blijft het niet bij. Het verleden dendert onstuitbaar het gezin binnen en dwingt tot (hernieuwd) nadenken over wat er destijds precies gebeurd is en hoe daarmee om te gaan. Wie was de chauffeur? “Hij gaat eraan.” Op zoek naar de waarheid dus en als de bal eenmaal gaat rollen …

Sterke thriller! Een mengeling van psychologie, spanning, actie en onverwachte wendingen. Afgaand op de boekbeschrijving verwacht je een standaard heden-verledenverhaal met een afgeronde plot, oftewel een opgepakte crimineel, maar Aangetast  boort een diepere laag aan en gaat verder waar menige thriller ophoudt. Elk personage heeft zijn eigen verhaal en gedachtegang, elke situatie wordt belicht vanuit meerdere perspectieven. Allen die ertoe doen – Rifka, Gideon, Tamara, Matthias – hebben boter op hun hoofd en niet zo’n beetje. De communicatie binnen het gezin Metselaer laat te wensen over, verzwegen feiten worden slechts prijsgegeven als er geen andere uitweg meer is. Slagen de Metselaers erin weer nader tot elkaar te komen, zijn ze opgewassen tegen de realiteit? Lees en huiver!

Loes den Hollander heeft dit eerste deel van Dossier Metselaer opgebouwd uit oorzaak, bijzaak, noodzaak en hoofdzaak. Deze bestanddelen zijn op hun beurt verdeeld in korte hoofdstukken, met vermelding van de naam van degene uit wiens of wier perspectief de stand van zaken beschouwd wordt. Het zou zelfs minder duidelijk mogen, zodat er meer te raden blijft, maar de verrassingen in het verhaal compenseren dat met gemak. Heel plezierig boek, zodanig boeiend dat je het in één ruk uit wilt lezen. Alleen jammer dat het niet eindigt met hoofdstuk 103, dat zou een perfecte afsluiter geweest zijn.

Hoofdstuk 104 is een onnodige afronding, tevens inleiding tot deel 2. Rijst de vraag wat deel 2 toe gaat voegen aan Aangetast, dat weliswaar een net niet compleet verhaal is, maar desondanks zeer bevredigend.