Thriller? Ja en nee

Thriller? Ja en nee.
Ja: moord en achtervolging.
Nee: de 'onderlaag', onder de thrillerelementen, is van psychologische aard. Kristian beschrijft dit in het nawoord (dat je echt moet lezen). Hoe verhouden een vader en dochter zich tot elkaar na een drama in het gezin? Wat gebeurt er met beiden, en met elk van hen, wanneer ze blootstaan aan gevaren en natuurgeweld, en geconfronteerd worden met zichzelf, sterfelijkheid, moed, kracht en zwakten?

'Waar bloed bevriest' is je reinste rollercoaster, gesitueerd in het noorden van Noorwegen. Gletsjers, kou, sneeuw. Het sneeuwt aanhoudend, en niet zo'n beetje, de skisporen van Erik en Sofia sneeuwen meteen weer dicht. Geen recherche, geen moordonderzoek, niets van dat al, het is een gevecht van vader en dochter tegen de barre omstandigheden en de op hen jagende moordenaar(s).
In prachtig, onthrillerachtig proza verhaalt Kristian van wat zich afspeelt. Ik hou daarvan. (Maar ik snap ook de reviews van lezers die afgehaakt zijn.)
Het is niet Kristians bedoeling geweest een thriller te schrijven met een keurige plot die leidt tot een bevredigende afronding. Sterker: er is nauwelijks sprake van een plot. (Nogmaals: nawoord!) Toch mis ik o.a. het perspectief van Sofia naast dat van Erik. De 'onderzoekslocaties' blijven vaag, evenals het motief (en de opdrachtgever?) van de moordenaar(s), ik had dat graag verder uitgewerkt gezien.
Het personage Hánas blijft mij het sterkst bij. Al ben ik niet zo van de spiritualiteit, deze Sami-herder heeft diepe indruk op me gemaakt. (Ook hier: nawoord!)
'Waar bloed bevriest' is een avontuur waarin ik gevangen zat. Het boek wegleggen was geen optie.

Nog even over dat belangrijke nawoord: eerst het boek lezen, daarna het elf pagina's tellende nawoord, dat is de juiste volgorde.

[spanning 4, plot 3, schrijfstijl 5, leesplezier 5, originaliteit 5, psychologie 4]