Komt niet boven het maaiveld uit

"Een Scandinavische thriller waarvan de haren je te berge rijzen", luidt de quote op de cover. Nou, dat is behoorlijk overdreven, of degene die deze tekst bedacht heeft is niets gewend.
'De Krokodilvogel' is een dertien-in-een-dozijnthriller die nergens boven het maaiveld uitkomt. Sterker nog, het boek is eerder onder dan boven de maat. Het meest mis ik de sfeertekening die Scandinavische thrillers zo eigen kan zijn, terwijl dit boek zich overal ter wereld zou kunnen afspelen. De personages blijven vlak. Rechercheur Jeppe Kørner, getroubleerd uiteraard, leren we een klein beetje kennen, daar blijft het bij. Het is te hopen dat Katrine Engberg hem en zijn collega Anette Werner in volgende delen meer body geeft.

De titel: 'De krokodilvogel'. Waarom niet 'De krokodilwachter', de letterlijke vertaling van de Deense titel 'Krokodillevogteren'? Niet alleen is de vogel op de cover een krokodilwachter, krokodilvogel bestaat niet, maar ook in het boek wordt hij zo genoemd. (Bovendien bestaat er al een boek met de titel 'De krokodilvogel', Ruth Rendell, 2003.)
De lijken in het verhaal zijn storend, daar waar lichamen bedoeld worden. Meerdere keren komt dit voor. Tegen familie van een slachtoffer zeg je bijvoorbeeld niet dat het lijk wordt vrijgegeven, dan heb je het over het lichaam.

Verbeterpunten zat, maar goed genoeg om een volgend deel te willen lezen.