Tussen begin en einde.

Cobi van Baars is schrijver en schilder. In 2017 debuteerde ze met Schipper&Zoon, een boek dat heel goed ontvangen werd. Branduren is haar derde boek.

Branduren verhaalt over Naomi en haar familie. Een familie die – zonder dat Naomi dat weet – een groot drama heeft meegemaakt, waarover niet gesproken wordt. De moeder van Naomi gedraagt zich vreemd, zonder dat ze daar de oorzaak van kent. En haar vader Gerrit is een stille man, die zich voornamelijk terug trekt in zijn werkkamer. Dan leert Naomi de dove Bient kennen en raakt ongepland zwanger van hem. Dit is de opmaat naar een geschiedenis vol van drama, waarbij ook de ouders van Bient, Tjitske en Michel, betrokken raken.

Het boek is opgedeeld in twee delen, Begin en Einde. Geboorte en sterven. Het begint met een geboorte en eindigt met een sterven. De hoofdstukken zijn kort en worden verteld vanuit verschillende perspectieven : elk hoofdstuk vanuit een van de protagonisten. Hierdoor krijg je een goed beeld over wat er allemaal speelt en hoe de personages tegenover de diverse gebeurtenissen staan. Mooie, beeldende zinnen, zoals bijvoorbeeld : “Naomi is van na de brand, van haar bestaat alles nog. “ “Als ik aan hem denk, krijg ik eigenlijk maar een beeld voor ogen: hoe hij Naomi benaderde toen Lonneke net geboren was. Hoe hij zijn hand op haar voorhoofd legde , zo teder dat het te intiem was om naar te kijken. Hij was zo breekbaar, zo broos, zo alleen ook. “ Of: “Bients laatste bericht fikt van mijn display.” De schrijfstijl is indringend en beeldend, Cobi van Baars weet de emoties van de personages en hun onderlinge relaties en psychologische wisselwerkingen goed en duidelijk op te roepen. Dit komt vooral tot uiting tijdens de bevalling, waarbij alle personages – in een veel te kleine ruimte – aanwezig zijn.

Pas langzamerhand wordt duidelijk wat het grote drama is in de levens van Gerrit en Barbara, wat de titel Branduren nu eigenlijk betekent. En waarom er voor deze coverfoto gekozen is. Branduren is een mooi en diep menselijk boek wat je graag nog eens oppakt om stukken te herlezen.