Lekkere lichte weglezer

Ik voelde me vandaag helemaal niet lekker, maar moest wel een treinreis maken van 3 uur. En ik kan zeggen dat het een hele goede keuze was om dit boek voor onderweg in mijn tas te stoppen. Het is allemaal niet bijster hoogstaand, niet heel erg gelaagd en complex, maar het leest wel ongelooflijk lekker weg en heeft bij vlagen momenten om je adem bij in te houden.

Net als in het eerste deel, is ook in het tweede deel de mythologie voor mij niet altijd helemaal te volgen. Ik snap de basis ervan, die voor een groot deel uit het Christendom en een van de vele interpretaties ervan komt, maar er blijven naar mijn idee toch nog wel een aantal vragen over die niet helemaal naar tevredenheid beantwoord worden. Het had het boek echt naar een hoger plan kunnen tillen als de mythologie duidelijker was geweest en beter was afgebakend.

Want voor de rest bevat dit boek eigenlijk alle elementen voor een hele goede, fijne guilty pleasure: Twee swoon worthy guardian angels, een meisje dat langzaamaan uitgroeit tot een heldin, wat gezonde rivaliteit, een nieuwe liefde voor mama (en een bijbehorende stiefzus) en de emotionele fall out van boek 1.

Al met al dus niet echt een hoogvlieger, maar wel het perfecte boek als je je niet helemaal lekker voelt en gewoon iets lichts en luchtigs wil.