Een jeugdboek zoals een jeugdboek hoort te zijn

Mark Tijsmans is een schrijver die zijn doelgroep misschien wel beter kent dan wie dan ook. Hij heeft het kind in zichzelf nooit verloren, snapt dat kinderen herkenbare en rechtlijnige karakters willen, dat ze af en toe eens goed willen lachen, dat het soms best een beetje gevaarlijk en spannend mag zijn en dat ze verborgen boodschappen veel beter oppikken dan sommige mensen denken.

Dit boek is wat mij betreft weer een schoolvoorbeeld van hoe een kinderboek (of beter gezegd familieboek, want het is echt leuk voor elke leeftijd) in elkaar hoort te zitten en geschreven moet zijn. In het kort wordt nog even samengevat wat er in het eerste boek ook alweer gebeurd was en waar dit verhaal eigenlijk ook alweer om draaide en dan gaat het verhaal weer heerlijk los.

Al vrij snel zat ik weer te schaterlachen in de bus en trein, vaak door hele kleine dingen die een heel grappig beeld opriepen of gewoon lekker uit de verf kwamen. De formule van de boeken van Mark Tijsmans is ergens zo simpel en toch zo lastig om goed uit te voeren, maar boek na boek na boek lukt het hem. Naast het schaterlachen wist hij me gedurende het boek ook nog te raken en waren er momenten dat ik het hart in mijn keel voelde kloppen.

Het plot volgt dezelfde formule als het eerste boek: Er moet een toverdrank gebrouwen worden en er is een nieuw ingrediënt nodig. We ontdekken een nieuw stukje wereld, dat verrassend goed is uitgewerkt en goed tot leven komt. En uiteraard loert er gevaar en vallen er uiteindelijk zelfs dodelijke slachtoffers.

Een perfecte mix van humor, spanning en een vleugje magie. En kinderromances. Die niet zoveel voorstellen, maar toch wel heel bepalend zijn voor de keuzes die de kinderen maken. Zoals het hoort.