Een dertien-in-een-dozijn middle grade

Dit boek stond al een tijdje op mijn verlanglijstje, vooral omdat ik er van zoveel verschillende kanten zoveel goeds over had gehoord. Ik hou wel van een leuke middle grade op zijn tijd, dus toen Hebban dit boek onderdeel maakte van zijn Adventskalender MOEST ik het wel meteen op mijn Ipad zetten. En vandaag heb ik het dan opgepakt om te lezen.

En hoewel het op zich een prima middle grade is, miste hij net die elementen die een middle grade meer kunnen maken dan gewoon een middle grade. Ik durf niet precies te zeggen waarom de klik er niet helemaal was bij mij, maar voor mij voelde het een beetje als een dertien-in-een-dozijn middle grade, een boek zoals er al zovelen op de markt zijn.

Het bevat alle standaard ingrediënten van een middle grade: Een nieuwsgierig aagje, een beste vriend en een jonger broertje, een oud en vervallen huis en een geheim dat zowel door de mensen als door het huis angstvallig verborgen wordt. Uiteraard zijn de kinderen toch heel nieuwsgierig en ontdekken ze allerlei magische doorgangen en elementen. En natuurlijk komen ze ook oog in oog te staan met een bad guy.

Voor kinderen is het ongetwijfeld een concept dat nooit echt gaat vervelend, maar ik merkte dat waar sommige middle grades het ook echt prima doen bij volwassenen, deze dat wat mij betreft minder heeft. Er zit geen diepere laag in, geen maatschappelijk thema wat op een toegankelijke manier wordt aangestipt en ook niet die bepaalde grapjes of verwijzingen die het voor volwassenen net dat tikje leuker maken.

(En dit is dus eigenlijk ook geen eerlijke review, want volwassenen zijn niet de doelgroep van middle grades. Maar goed...)