Je moet wel gevoel hebben voor dark humor

Na alle lofbetuigingen van @jenniferleest móést ik Hoe vermoord je een man (op 10 manieren) lezen – en wauw, wat is dit een apart boek! Officieel valt het onder het genre thriller, maar daarvoor is het eigenlijk te komisch. Aan de andere kant is het weer te grafisch en te heftig om puur als satire te bestempelen. Wat voor label je er ook op plakt: het is ontzettend leuk om te lezen!

Het plot is heerlijk origineel. Aan de ene kant overdreven en hilarisch, aan de andere kant zit er een diep, emotioneel randje aan. Het hoofdpersonage Millie is echt een chaoot. Ze komt altijd te laat, drinkt (veel) te veel, en laat zich leiden door haar trauma’s. Tegelijkertijd zet ze zich in voor vrouwen die slachtoffer zijn van mannen – wat haar ook weer ontzettend nobel maakt. Die combinatie zorgt ervoor dat ze regelmatig in zeven sloten tegelijk loopt, en dat maakt haar zowel frustrerend als onweerstaanbaar menselijk.

Het tempo ligt hoog – logisch ook, als je tien moordmethodes moet uitvoeren in één verhaal. Daardoor lukt het Millie vaak nét iets te makkelijk, en ik had stiekem iets meer tegenslag gewild (sorry, Millie!).

Om van dit boek te genieten moet je wel houden van zwarte humor, want het verhaal schuwt geen enkel taboe. Maar als dat jouw ding is? Dan is dit boek een heerlijk gestoorde rollercoaster. Ik ben ontzettend benieuwd naar meer werk van Eve Kellman!