Prachtige gebrokenheid

Rouwdouwers is debuutroman van Falun Ellie Koos. Ik wist niet goed wat te verwachten, maar toen ik het boek uitlas en het overdacht, voelde het als een mozaiek. Gebroken stukjes van rouw, kunst, worsteling, identiteit, opgroeien en familie. Een mooi mozaiek, dat zeker. Glanzend in gebrokenheid.

Rouwdouwers is een prachtige maar droevige roman over een kunststudente die opgroeid is in een gezin dat aan de rand van de samenleving staat, waar de vader zijn kinderen hard wil maken en de hoofdpersoon de zorg voor haar broertje op zich neemt. Het boek laat zien hoe het is om een moeilijke jeugd te hebben en de sporen die dit achterlaat. Het is een coming of age verhaal, waarin we de hoofdpersoon volgen tot de 25 is, aan de hand van flashbacks die zich afwisselen met het heden, waarin ze houthakt in Spanje en inwoont bij een man die ze niet verstaat. Het weerspiegelt de isolatie die een moeilijke jeugd met zich mee kan brengen.

Het boek is geschreven als brief aan haar broertje. Het verhaal voelt daardoor intiem, alsof je een briefwisseling meeleest, alleen schrijft het broertje niet terug. De korte hoofdstukken vond ik prettig lezen, het maakte dat ik het boek af en toe weglegde om later een stukje verder te lezen, wat fijn was vanwege de zware thematiek.

Mooi vind ik hoe kunst een rol speelt in het verhaal, net als stilte. Ik waardeer ook dat dit boek een thema aan bod brengt dat wat mij betreft vaak onderbelicht is; de invloed die een moeilijke jeugd op volwassenheid heeft. Het is een rauw en droevig verhaal, maar heel mooi. Een pareltje.