Prachtig familie-epos!

Samen met ruim 70 andere gelukkigen heb ik dit boek kunnen lezen voordat het officieel uitkwam. Het was een geweldige ervaring. We hebben dit lijvige (1245 pagina’s!), monumentale familie-epos in feuilletonvorm gekregen. Steeds weer een gedeelte om te lezen en over te discussiëren.
Het boek bestaat uit 8 hoofdstukken die elk de naam van één van de hoofdpersonages dragen. Deze indeling geeft ook structuur aan het boek: de levens van deze zeven personages werken toe naar het achtste: voor Brilka. Bovendien laat Nino Haratischwili Stasia zeggen dat alle verhalen in het familie-epos, net als draden in een wandkleed, door elkaar lopen en elkaar overlappen. Dit ‘weven’ is een terugkerend thema in het boek.
Nitza vertelt het hele verhaal aan haar nichtje Brilka. Ze heeft de meeste verhalen gehoord van Stasia, haar overgrootmoeder. Het betreft de geschiedenis van een familie uit Georgië, naast het familieverhaal wordt er ook aandacht besteed aan de politieke geschiedenis van Georgië vanaf ongeveer 1900 tot heden.
Het is prachtig verteld. Na een zeer bloemrijke proloog wordt de stijl iets kaler en makkelijker te lezen. Een heel bijzonder boek, het verhaal blijft je pakken tot het eind, je leest het niet alleen, je ‘beleeft’ het. De personages komen zozeer tot leven dat je zeker weet dat ze echt zijn, totdat je ze op gaat zoeken op internet om meer over ze te lezen, dan vind je ze niet. Eerlijkheidshalve moet ik ook zeggen dat er af en toe wat langdradige politieke passages in het boek staan en naar mijn smaak net iets teveel drama op een gegeven moment, dat neemt niet weg dat ik genoten heb!