Meer dan 5,4 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Actuele thema's, mooie zinnen en antidateren

Annie ten Cate 14 juli 2022


Ilse Ceulemans is eindredacteur van Knack Weekend en schreef voor bladen als Libelle, Flair en Charlie Magazine. Haar eerste boek verscheen in 2016 “Het Ministerie van Werkplezier”. “De tijdontkenner“ is haar romandebuut.

Het boek start in het heden met Erik, een 51-jarige journalist die besluit niet naar zijn werk te gaan. Het loopt allemaal niet lekker en Erik gaat voor een burn-out voor een dag. Want wie zegt dat burn-outs altijd lang moeten duren?

Erik had een relatie met Caro, die is uitgegaan. Na jaren ontmoeten ze elkaar weer en gaan ze uiteten in “hun” eettentje van toen. De avond wordt afgesloten met een vrijpartij bij Caro thuis. Hier wordt niet zo zwaar aan getild, want volgens Caro lacht men In het jaar 3000 over de moraal van nu, over monogamie. Erik vertelt zijn ontmoeting met Caro niet tegen Anna, zijn vrouw. “Vrijen is zwijgen uit liefde” en om zichzelf gerust te stellen gaat hij deze gebeurtenis postdateren.

De titel en ook de afbeelding op de cover worden in het boek uitgewerkt. De hoofdstukken zijn erg kort, de schrijfwijze is eenvoudig, vaak korte zinnen en geen moeilijke woorden. Heden, verleden, toekomstverwijzingen en brieven wisselen elkaar af. Tussen de hoofdstukjes door schrijft Erik brieven aan Fiorentina, “zijn dochter”, hij waarschuwt haar, hij geeft haar tips. Een leukte tip in dit verband is: vermijd chemische toiletten. Deze tip heeft alles te maken met de eerste ontmoeting van Erik met Anna.

De volgorde is niet chronologisch. Zware thema’s zoals o.a. verlies, teleurstelling, vader-zoon relatie, kinderwens, mee-too, worden afgewisseld met luchtige stukjes, zoals de eerdergenoemde ontmoeting tussen Erik en Anna.
Tot slot de zinnen, grappig zoals: “De gemiddelde lezer heeft de aandachtspanne van een goudvis” of ”Alle wegen leiden naar Rome, maar de voetpaden van de Eeuwige Stad leiden je naar de podoloog”, maar ook zinnen om over na te denken zoals: “Zinnen hebben valse plafonds”.
Qua inhoud, qua tijdsindeling en qua thema’s is dit een veelzijdig boek, waar humor zeker niet ontbreekt.

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Annie ten Cate