Lezersrecensie
Twee interessante levensgeschiedenissen met maar weinig diepgang
De Duitse Katharina Fuchs schreef in 2019 “Zwei handvoll Leben,” dit boek werd in 2023 vertaald in het Nederlands en kreeg de titel “Anna en Charlotte” Naast de Nederlandse vertaling kent het boek ook andere vertalingen. In Duitsland werd het zeer goed ontvangen.
Het boek bestaat uit twee delen, deel 1 begint voor WOI, wanneer Anna en Charlotte, beide geboren in 1899, nog kinderen zijn, deel 2 begint voor WOII, dan zijn Anna en Charlotte volwassen. Het verhaal speelt zich af in Duitsland.
Anna wordt geboren in een gezin waar armoede heerst, terwijl Charlotte de dochter is van een welgestelde landheer. Twee totaal verschillende milieus. De hoofdstukken krijgen om en om de titel van Anna en van Charlotte, alleen het allerlaatste hoofdstuk heet Anna en Charlotte. Het duurt dus heel lang voor Anna en Charlotte bij elkaar komen. In eerste instantie lijken het wel twee aparte boeken, een boek met Anna als hoofdpersoon en een boek met Charlotte als hoofdpersoon. De schrijfstijl is in beide “boeken” hetzelfde, dat is dan weer bijzonder. Pas in het laatste hoofdstuk kom je erachter wat Anna met Charlotte verbindt. Jammer dat er slechts èèn hoofdstuk Anna en Charlotte is.
Het boek begint met een voorwoord, er is geen nawoord
of epiloog, dat zou wel logisch geweest zijn. Een stamboom zou ook handig zijn. Het boek is in eenvoudige taal geschreven, geen moeilijke woorden, niet al te lange zinnen.
Toekomstverwijzingen zien we regelmatig aan het eind van een hoofdstuk:
“Achteraf zou Anna zich deze dag herinneren als het definitieve einde van haar jeugd”
Mooie zinnen zijn er nauwelijks, toch een voorbeeld uit het laatste hoofdstuk waar Anna tegen Charlotte zegt:
“Soms heb ik het gevoel dat ik minstens een handvol levens (zie de Duitse titel) heb verspild”
en dan is de reactie van Charlotte:
“We hebben niets verspild. We hebben immers zoveel meer dan slechts twee handenvol levens”
Anna en Charlotte is gebaseerd op ware gebeurtenissen, nl. op de levens van de oma’s van de schrijfster. Inhoudelijk gebeuren er soms vreselijke dingen, maar lang niet altijd weet je wat de impact hiervan is op de hoofdpersonen. Je mist af en toe diepgang. Het leven van de dames wordt beschreven tegen de achtergrond van de wereldoorlogen, waarbij WOII veel meer aan bod komt dan WOI. De dames worden volwassen, worden verliefd, trouwen en krijgen kinderen. Er worden keuzes gemaakt vanuit het verstand en soms uit boosheid.
Wanneer je deze recensie leest, zou je denken dat er nogal wat aan het boek mankeert, toch is het een mooi boek, wanneer Anna en Charlotte eerder in het boek samengekomen waren, wanneer er meer diepgang geweest was, zou het nog beter zijn.
Het boek bestaat uit twee delen, deel 1 begint voor WOI, wanneer Anna en Charlotte, beide geboren in 1899, nog kinderen zijn, deel 2 begint voor WOII, dan zijn Anna en Charlotte volwassen. Het verhaal speelt zich af in Duitsland.
Anna wordt geboren in een gezin waar armoede heerst, terwijl Charlotte de dochter is van een welgestelde landheer. Twee totaal verschillende milieus. De hoofdstukken krijgen om en om de titel van Anna en van Charlotte, alleen het allerlaatste hoofdstuk heet Anna en Charlotte. Het duurt dus heel lang voor Anna en Charlotte bij elkaar komen. In eerste instantie lijken het wel twee aparte boeken, een boek met Anna als hoofdpersoon en een boek met Charlotte als hoofdpersoon. De schrijfstijl is in beide “boeken” hetzelfde, dat is dan weer bijzonder. Pas in het laatste hoofdstuk kom je erachter wat Anna met Charlotte verbindt. Jammer dat er slechts èèn hoofdstuk Anna en Charlotte is.
Het boek begint met een voorwoord, er is geen nawoord
of epiloog, dat zou wel logisch geweest zijn. Een stamboom zou ook handig zijn. Het boek is in eenvoudige taal geschreven, geen moeilijke woorden, niet al te lange zinnen.
Toekomstverwijzingen zien we regelmatig aan het eind van een hoofdstuk:
“Achteraf zou Anna zich deze dag herinneren als het definitieve einde van haar jeugd”
Mooie zinnen zijn er nauwelijks, toch een voorbeeld uit het laatste hoofdstuk waar Anna tegen Charlotte zegt:
“Soms heb ik het gevoel dat ik minstens een handvol levens (zie de Duitse titel) heb verspild”
en dan is de reactie van Charlotte:
“We hebben niets verspild. We hebben immers zoveel meer dan slechts twee handenvol levens”
Anna en Charlotte is gebaseerd op ware gebeurtenissen, nl. op de levens van de oma’s van de schrijfster. Inhoudelijk gebeuren er soms vreselijke dingen, maar lang niet altijd weet je wat de impact hiervan is op de hoofdpersonen. Je mist af en toe diepgang. Het leven van de dames wordt beschreven tegen de achtergrond van de wereldoorlogen, waarbij WOII veel meer aan bod komt dan WOI. De dames worden volwassen, worden verliefd, trouwen en krijgen kinderen. Er worden keuzes gemaakt vanuit het verstand en soms uit boosheid.
Wanneer je deze recensie leest, zou je denken dat er nogal wat aan het boek mankeert, toch is het een mooi boek, wanneer Anna en Charlotte eerder in het boek samengekomen waren, wanneer er meer diepgang geweest was, zou het nog beter zijn.
2
Reageer op deze recensie
