Prettig leesbaar, maar lang niet altijd geloofwaardig

Het tweede deel van de Helsinki-serie over rechercheur Jessica Niemi is opnieuw een achtbaan van een kronkelende verhaallijn, ruige en waanzinnige moorden, héél veel karakters en iets te veel ongeloofwaardige ontwikkelingen, maar toch wel resulterend in een leesbaar en spannend boek.

Max Seeck, die zijn naam overigens in een onmisbaar fontgrootte op het boek laat zetten, gelardeerd met een titel en wat spooky zinnetjes die allemaal uit de lucht gegrepen lijken, want nog de titel, nog de omslag lijkt ook maar op enige manier te refereren aan het verhaal. Best gek. Het wekt de indruk dat marketeers carte blanche hebben gekregen bij het in de markt zetten van dit boek.

Dat doet er niets aan af dat het best een leuk en spannend boek is om te lezen en dat de hoofdpersoon heerlijk getroebleerd is en in het boek ook meerdere keren vakkundig in elkaar gemept wordt. In die zin volgt Seeck de goeden regel van detectiveschrijvers: wees niet zuinig op je hoofdpersoon.

Al met al een moeilijk boek om te recenseren: ik stel een wat minder bombastische verhaallijn erg op prijs en waardeer het zeer als de geloofwaardigheid ver boven de boeken van Seeck uitsteekt. En toch leest het lekker weg en lukt het goed om meegevoerd te worden in het verhaal. Drie sterren dan maar.