Interessante hoofdpersoon, ongeloofwaardige verhaallijn

Ik heb geaarzeld over de recensie van dit boek. De reden daarvoor is namelijk dat het echt wel een goede serie is, en Leo Akser als hoofdpersoon echt heel goed is uitgewerkt en je nieuwsgierig naar haar blijft. Zeker met haar wonderlijke afdeling, haar moeder (gehaaide advocaat) en haar vader ('Preppa-Per', de fanatieke prepper) en haar al dan niet relatie met Martin. Aan Leo Asker zitten zoveel kanten dat ze absoluut interessant is om nog heel veel delen mee te gaan.

Maar dan mijn aarzeling: de plot van het boek 'De man van glas' doet Baantjer-achtig aan: het is namelijk bijna een kopie van 'De bergkoning', het eerste deel. Goed, de setting is anders en de karakters zijn anders, maar hoeveel delen wil auteur Anders de la Motte door donkere verlaten gebouwen en grotten hollen, achtervolgd door monsterachtige mannen die zwaar mentaal gestoord zijn. Ik heb dat na twee delen wel een beetje gezien en hoop dat een derde deel zich in een heel andere setting afspeelt. Dat zou de geloofwaardigheid van de serie ook ten gunste komen. Want hoeveel levensgevaarlijke idioten schuilen er nog in verlaten gebouwen en gangenstelsels in het Zweedse Skane?

Tenslotte is het boek goed geschreven, met een prettige spanningsboog. Maar wel met erg veel ongeloofwaardige elementen in de uitwerking van het verhaal. Daardoor een score van tweeënhalve ster, nipt naar boven afgerond.