Mensen die druk zijn met niks doen. En dat een heel boek lang.

Lieve help. Wat een vermoeiend, aanstellerig en onnavolgbaar saai boek. Het is een qua hoeveelheid indrukwekkende bundeling van teksten over een aantal mensen die niets doen, daar onvoorstelbaar druk mee zijn, gevangen in spitsvondig bedoelde, maar in de praktijk tergend langdradige en nooit grappige of ontroerende teksten.

Het verhaal volgt de voorspelbare lijn van de traditionele goedkope damesroman: er zijn twee zussen die slechts één fixatie hebben: zouden ze verliefd zijn? En de bijbehorende mannen, hoe zit het met hen? Zijn ze ook verliefd? Met excuses, want met deze spoiler heb ik de plot van het boek wel zo'n beetje weggegeven. Natuurlijk gaat er ook nog wat mis, wat zéér uitvoerig vanuit elk denkbare invalshoek wordt besproken, maar uiteindelijk komt het goed. Althans voor de karakters uit het boek, want voor de lezer is het halen van de laatste pagina's als een dolende voettocht door de woestijn: een opluchting dat het er op zit.

Het verbaast me totaal dat dit boek zo veel lyrische reviews krijgt. Ik zal het er dus vast na al die honderden bladzijden toch helemaal mis hebben gehad. Maar ook na het lezen van enkele idolate en om die reden tamelijk dweperige reviews is het mysterie niet opgelost. Zoals er om onbegrijpelijke redenen mensen zijn die gorgonzola vrijwillig en zelfs met smaak eten, zijn er kennelijk ook velen die dit boek met smaak tot zich nemen. Hoe het mogelijk is dat zij zich niet storen aan karakters die de hele dag echt niets anders zitten te doen dat zich af te vragen wat anderen over hen denken en wat zij eigenlijk over anderen denken, hebben ofwel een dusdanig saai leven dat het gebrek aan enige gebeurtenis, of zelfs een spoor van climax toch tot tevredenheid stemt, of ze overtreffen mij spectaculair in intelligentie en zien vermakelijke diepere lagen in deze brij van aanstellerige niksigheid, die mij van a tot z zijn ontgaan.

Toch twee sterren omdat ik toch eenmaal heb gegniffeld om een zin.