Chimaera

Er komen op het moment niet heel veel boeken uit in het genre Sciencefiction dus toen spiksplinternieuwe uitgeverij Annex Chimaera uitbracht was ik gelijk enthousiast.

Het verhaal gaat over Artemis, een droomonderzoeker met een missie. Ze is op weg met een ruimteschip en bemanning naar de maan Oneiros waar misschien de oplossing ligt voor het broeikasprobleem waarmee de aarde te kampen heeft. De bemanning bestaat half uit geavanceerde AI met synthetische lichamen die men dryaden noemt maar de samenwerking gaat stroef. Wanneer een van de bemanningsleden spoorloos verdwijnt is het vertrouwen ver te zoeken.

AI is op het moment een actueel onderwerp en Chimaera is een fictief kijkje in een eventuele toekomst waar AI compleet met onze samenleving is versmolten. Dat de aarde bijna vernietigd word door de effecten van het broeikaseffect vond ik goed gevonden. We zien nu al dat de datacenters die de AI aandrijven enorme hoeveelheden CO2 uitstoten dus dit zou ook wel eens in onze toekomst kunnen liggen. Het verhaal is goed geschreven met mooie quotes van Sylvia Plath, Albert Einstein en Plato.

Chimaera laat mij alleen verlangen naar meer. Het is een boek van 200 bladzijdes en ik was er veel te snel doorheen. Van mij had het gedeelte van vóór de ruimtereis wat meer uitgediept mogen worden.