Lezersrecensie
Schaduwspel
Alweer deel 9 in de Rönning & Stilton serie. Nu heb ik deel 1-8 nog niet gelezen maar deze kun je in ieder geval ook als standalone lezen. Ik heb niet het idee dat ik wat heb gemist. Maar dit boek smaakt zeker naar meer.
Op een verlaten plek in het bos word er verstopt in een mierenhoop een dode man gevonden. Olivia werkt samen met de politie om het lichaam te identificeren. Maar het feit dat het hoofd ontbreekt en er niemand vermist is opgegeven bemoeilijkt de zaak. De bewoners van het nabijgelegen dorp zijn ook niet heel behulpzaam bij het onderzoek. Tijdens het onderzoek blijkt wel waarom want er komen wat duistere zaken aan het licht.
Ik hou van een Scandinavische thriller maar ik hoop altijd dat het verhaal ook echt zo aanvoelt. En dat het niet alleen een scandi-thriller wordt genoemd omdat de schrijver toevallig Scandinavisch is. Schaduwspel viel voor mij met recht in het genre omdat je echt een stukje Zweedse cultuur meekrijgt. Ik waande me echt in een Zweeds dorpje op het platteland waar heerlijk merkwaardige figuren wonen.
Maar waar ik ook erg enthousiast van werd is de schrijfstijl die me deed denken aan de Helen Grace serie van M.J. Arlidge. Er zat zo'n heerlijk tempo in het verhaal dat ik hem bijna in één dag uitlas.
Op een verlaten plek in het bos word er verstopt in een mierenhoop een dode man gevonden. Olivia werkt samen met de politie om het lichaam te identificeren. Maar het feit dat het hoofd ontbreekt en er niemand vermist is opgegeven bemoeilijkt de zaak. De bewoners van het nabijgelegen dorp zijn ook niet heel behulpzaam bij het onderzoek. Tijdens het onderzoek blijkt wel waarom want er komen wat duistere zaken aan het licht.
Ik hou van een Scandinavische thriller maar ik hoop altijd dat het verhaal ook echt zo aanvoelt. En dat het niet alleen een scandi-thriller wordt genoemd omdat de schrijver toevallig Scandinavisch is. Schaduwspel viel voor mij met recht in het genre omdat je echt een stukje Zweedse cultuur meekrijgt. Ik waande me echt in een Zweeds dorpje op het platteland waar heerlijk merkwaardige figuren wonen.
Maar waar ik ook erg enthousiast van werd is de schrijfstijl die me deed denken aan de Helen Grace serie van M.J. Arlidge. Er zat zo'n heerlijk tempo in het verhaal dat ik hem bijna in één dag uitlas.
1
Reageer op deze recensie
