Lezersrecensie
Heerlijk boek!
Met de boekenclub De boekenreizigers heb ik het boek De laatste zeven van Annerieke de Vries gelezen.
Op de cover zie je een vrouw in een witte jurk. Ze ligt op haar knieën, het lijkt erop dat ze bid. De cover maakt mij nieuwsgierig. Wie zijn de laatste zeven?
Dit is het derde deel in deze serie. Je kan het boek ook goed lezen zonder het eerste deel gelezen te hebben. Ik ben wel van plan nog deel een en twee te gaan lezen.
Het verhaal gaat over Maud. Maud werkt in het mortuarium waar ze boven woont. Ze verzorgt de overleden die daar gebracht worden. Ze doet dit op haar eigen aparte manier. Maud heeft een zoontje die Mees heet. Hij woont in een pleeggezin. Haar ex is dood. Op een dag mag Maud niet naar binnen in het mortuarium. Maud gaat toch naar binnen en komt daar overleden vrouwen tegen. Ook loopt ze rechercheur Pieter tegen het lijf. Tegen alles in gaat Maud hem helpen met zijn onderzoek naar wat er met de vrouwen gebeurt is. Zijn ze op tijd om de moordenaar te stoppen? En is haar ex echt dood? Wat gebeurt er met Mees?
Vanaf de eerste regel zat ik in het verhaal. Wat een heerlijke schrijfstijl heeft Annerieke. Je leeft zo erg mee met het verhaal van Maud maar ook van de vrouwen in het mortuarium. Geen probleem dat ik deel een en twee niet gelezen heb. Maud is sterk beschreven. Ze is een complexe vrouw. Ze heeft problemen met haar ex gehad en is haar zoontje Mees kwijt aan een pleeggezin, ondanks dit is ze een hele sterke vrouw. Het verhaal is vanuit Maud geschreven. Aan de geweldige cliffhanger te merken komt er zeker nog een deel. En die ga ik zeker lezen. Ik raad dit boek van harte aan.
Op de cover zie je een vrouw in een witte jurk. Ze ligt op haar knieën, het lijkt erop dat ze bid. De cover maakt mij nieuwsgierig. Wie zijn de laatste zeven?
Dit is het derde deel in deze serie. Je kan het boek ook goed lezen zonder het eerste deel gelezen te hebben. Ik ben wel van plan nog deel een en twee te gaan lezen.
Het verhaal gaat over Maud. Maud werkt in het mortuarium waar ze boven woont. Ze verzorgt de overleden die daar gebracht worden. Ze doet dit op haar eigen aparte manier. Maud heeft een zoontje die Mees heet. Hij woont in een pleeggezin. Haar ex is dood. Op een dag mag Maud niet naar binnen in het mortuarium. Maud gaat toch naar binnen en komt daar overleden vrouwen tegen. Ook loopt ze rechercheur Pieter tegen het lijf. Tegen alles in gaat Maud hem helpen met zijn onderzoek naar wat er met de vrouwen gebeurt is. Zijn ze op tijd om de moordenaar te stoppen? En is haar ex echt dood? Wat gebeurt er met Mees?
Vanaf de eerste regel zat ik in het verhaal. Wat een heerlijke schrijfstijl heeft Annerieke. Je leeft zo erg mee met het verhaal van Maud maar ook van de vrouwen in het mortuarium. Geen probleem dat ik deel een en twee niet gelezen heb. Maud is sterk beschreven. Ze is een complexe vrouw. Ze heeft problemen met haar ex gehad en is haar zoontje Mees kwijt aan een pleeggezin, ondanks dit is ze een hele sterke vrouw. Het verhaal is vanuit Maud geschreven. Aan de geweldige cliffhanger te merken komt er zeker nog een deel. En die ga ik zeker lezen. Ik raad dit boek van harte aan.
1
Reageer op deze recensie