Zeer goede, makkelijk geschreven roman

Het is 23 december 1971 en de familie Hildebrandt bestaat uit vader Russ, moeder Marion, oudste zoon Clem, dochter Becky, zoon Perry en jongste telg Judson.
Het verhaal speelt zich af eind 1971, een ieder staat op het punt een beslissing te nemen die verstrekkende gevolgen zal hebben voor de onderlinge verhoudingen.
Russ is een hulpprediker van een kerk in de buurt van Chicago, hij is ongelukkig in zijn huwelijk met zijn briljante maar instabiele vrouw Marion.
Marion op haar beurt is ook ongelukkig en probeert het gelukkige gevoel van vroeger toen ze nog jong was weer te herontdekken. Maar was ze wel zo gelukkig toen?
Clem komt thuis van de universiteit met een bericht dat zijn vader zal schokken. Becky, lange tijd de populairste van haar klas, krijgt steeds meer interesse in de kerkelijke cultuur.
Perry glijdt steeds verder af in de drugs en neemt onder invloed verkeerde beslissingen die zijn leven en dat van het gezin op zijn kop zet.
De enige stabiele factor in het gezin is Judson, een vrolijke jongen die nog te jong is om te begrijpen wat er speelt om hem heen.
De hoofdstukken zijn geschreven vanuit verschillende personages. Hierdoor worden bepaalde gebeurtenissen op diverse manieren benaderd en dat geeft de lezer de mogelijkheid om zich dieper in te leven in het verhaal en zijn personages.
Juist door deze wisseling in de hoofdstukken kan het voorkomen dat er een herhaling optreedt die niet voor iedereen fijn leest maar zelf had ik hier geen moeite mee.
Het beste uitgewerkt is Russ, hij is het meeste 'aan het woord' en zijn hoofdstukken bevatten af en toe hele mooie informatieve teksten over de religie en de historische betekenissen en gebeurtenissen.
Veel thema's komen aan bod zoals onder andere (natuurlijk) religie maar ook verslaving, verwaarlozing etc.
Kruispunt is een echte klepper, ruim 500 pagina's maar het leest heerlijk weg en blijft boeiend.

Toen Gigi Leestgraag eind maart aangaf dat ze cheerleaders en aanjagers nodig had om het boek te lezen tot het einde heb ik me laten overhalen door haar manier van schrijven.
Eerlijk gezegd heb ik geen cheerleader of aanjager nodig gehad, het boek heeft een prettige schrijfstijl en ik zat echt heel diep in het boek en zijn personages.
Het was een leuk project met geweldig goede maar ook heel moeilijke vragen die me af en toe echt lieten nadenken over het antwoord en hoe deze te formuleren.

Conclusie; Kruispunt is een zeer goede, makkelijk geschreven roman over de moeilijke relaties in de familie Hildebrandt, religie, verslaving en nog veel meer.