Sterk debuut

De in ongenade gevallen politie-inspecteur Aidan Waits mag sinds “het gebeuren” vuile klusjes opknappen van zijn baas. Hij houdt al een tijdje een drugskartel in Manchester in de gaten en moet erachter zien te komen welke agenten ze in hun zak hebben. Maar als de dochter van een politicus zich bij de gang voegt, moet Waits een stapje verdergaan. Hij krijgt van de vader, minister van Justitie, de opdracht om haar terug naar huis te krijgen. Alles onder de radar, want er mag natuurlijk geen schandaal uit voortkomen. Dat betekent ook dat alles wat er fout gaat in Waits’ schoenen geschoven kan worden… Waits raakt steeds meer betrokken bij de meisjes, de sirenen, en raakt meer en meer verstrikt in een crimineel web van drugs en leugens.

Wat een ziek wereldje waar Waits in terechtkomt… Bah, ik werd er gewoon naar van! De sfeer in het boek was ook, heel knap, heel erg naargeestig en benauwend de hele tijd. Er is heel veel gaande en er zijn soms erg veel/lange conversaties, waardoor ik soms een beetje de draad kwijt dreigde te raken, maar: het verhaal is zo ontzettend boeiend en spannend, dat ik toch mijn aandacht erbij kon houden en maar door- en doorlas. Ook de korte hoofdstukken droegen voor mij bij aan de vlotheid van het verhaal. En doordat het in de ik-vorm geschreven is en de verteller terugblikt, raakte je er echt bij betrokken en meegevoerd.

De hoofdpersoon is zelf ook niet helemaal zuiver, hij raakt langzaam steeds meer van het padje af, en doordat je een kijkje in zijn hoofd krijgt leek het af en toe wel alsof ik zelf onder invloed was, duizelde het me. Zo knap gedaan van de auteur.
Dus ja, ik ben blij dat ik dit boek gelezen heb, want het is echt een heel sterk en bijzonder debuut, net weer even anders dan andere politiethrillers!