Ieder huisje heeft zijn eigen kruisje

Vele hemels boven de zevende, het debuutroman van Griet Op De Beeck blijft nazinderen. In Vele hemels boven de zevende volgen we vijf personen die door bloedband of liefdesband verbonden zijn met elkaar en die gebukt gaan onder schuldgevoel of gevoelens van misnoegen over hoe het leven loopt. Eva is eigenlijk de spilfiguur om wie alles draait, want zij is diegene die bemiddelt tussen alle partijen. Ze kan enkel niet bemiddelen met zichzelf en haar leven zoals het is. Dit komt zo ver dat het onomkeerbare niet meer kan worden afgewend, wat haar familie en vrienden vol ongeloof achterlaat.

Vele hemels boven de zevende is een boek dat het spreekwoord ‘ieder huisje heeft zijn eigen kruisje’ hoog in het vaandel draagt. Het is een boek over verlies, verdriet, ontrouw en de dood. Hoe een mens zich vastklampt aan de strohalm die het leven heet en probeert op te botsen tegen alle kommer en kwel of zich laat vallen en het niet meer te boven komt. Dit verhaal dat zijn lezers niet onberoerd laat wordt door de krachtige oneliners alleen maar versterkt. ‘De schoonheid zat altijd al in de poging’ of ‘Mensen die er zijn, dat is beter dan mensen die er niet zijn’.

Vele hemels boven de zevende is een prachtig roman dat enkel maar bevestigt dat het leven niet zomaar rozengeur en maneschijn is en dat we soms moeten opbotsen tegen dingen die groter zijn dan onszelf.