Lamento - uit ‘Rechterschoenen’ 1992

Lamento van Remco Campert is een flink doorgecomponeerd, driedelig klaagzang, maar wel, in louter bijzinnen en een enkel onvoltooide hoofdzin. Een gedicht waarin de verlengde spatie als een vertragend leesteken wordt gebruikt, waarin hij die vertraging versterkt met veel herhalingen en variaties van herhalingen. Een gedicht waarin je terloops, langs muzikale lijnen het vermoeden krijgt van een onthutsend inzicht. Het gedicht van Remco Campert moet je hardop lezen of laten voorlezen, dan komt dit gedicht tot zijn volle recht. Lamento is een zang van verwachting en berusting, van uitstel en onbeslistheid vooral. Misschien was hij wel dé liefdesdichter van het bestaan in ons land. Remco Campert heeft mij geïnspireerd om zelf gedichten te gaan schrijven.