Blauwe tranen

Recensie van:
Blauwe tranen
‘Laat ik je eerst vertellen hoe het nieuwe album gaat heten.’ Hugo neemt weer een slok. Ik knap bijna. Hij weet zelfs de albumtitel?
‘Blue Tears,’ onthult hij dan.‘’Blauwe Tranen,’ zeg ik zacht. ‘Mooi, maar wat heeft dat met de galerie te maken?’ Achter mijn borstbeen bonkt het. Ik sta op het punt informatie te ontvangen die weleens een scoop kan opleveren. Wat zal Benito opkijken.
De ober brengt onze maaltijden. Ik schuif direct mijn bord opzij en ga iets verder naar voren hangen. Hugo schuift zijn bord juist iets dichter naar hem toe en neemt een hap. Voor de vorm prik ik ook even met mijn vork in een blaadje sla.
Auteur :
Vera van Beers
Vera van Beers woont en werkt in Tilburg. Ze debuteerde in 2023 met Onheilspad, waarmee ze op de longlist van de MAX Bronzen Vleermuis kwam.
Wijze van lezen:
Recensie-exemplaar E-book ontvangen van De Crime Compagnie i.v.m. mijn winactie bij vrouwen thrillers.nl in ruil voor mijn recensie.
Uitgeverij:
De Crime Compagnie
Genre:
Thriller
Cover en flaptekst:
Ik zie een vrouw in een rode jurk als nietig klein stipje op het strand naar de branding toe lopen. Nieuwsgierig makend.
De flaptekst vind ik krachtig maar ook mysterieus.
Quote:
Druppels bloed sijpelen van mijn voorhoofd en vallen traag op de grond. Ze maken vlekken in het zachte, roomkleurige tapijt.
Voorzichtig hef ik mijn hoofd. Ik voel een stekende pijn, en kreun. En dan weet ik het weer.
Alsof ik opnieuw een klap tegen mijn hoofd krijg, komt alles weer binnen. De angst, de nachtmerries, de leugens. Tranen rollen over mijn wangen, vermengen zich met het bloed. Ik wil met mijn hand over mijn gezicht wrijven, maar dat gaat niet. Ik kan me niet bewegen.
In de verte, onder het maanlicht, schommelt de horizon zachtjes op en neer alsof er niets aan de hand is. Maar er is van alles aan de hand. Meer dan ik ooit had kunnen vermoeden.
Mooie tekst:
Curaçao is een droombestemming maar voor Iris verandert het al snel in een nachtmerrie…
Het verhaal:
Misdaadjournaliste Iris Blom verruilt Rotterdam voor het zonnige Curaçao. Ze gaat aan de slag bij de plaatselijke krant, waar ze op de rubriek sport en cultuur wordt gezet. In eerste instantie is Iris woedend, maar als ze verslag mag doen van het North Sea Jazz Festival krijgt ze steeds meer plezier in haar werk. Zeker als blijkt dat haar idolen de Blue Girls optreden.
Wanneer de roadie van de band spoorloos verdwijnt, zet Iris haar ervaring in om het mysterie te ontrafelen. Al snel ontdekt ze dat er meer op het spel staat dan een vermist persoon en raakt ze verstrikt in de duistere geheimen van het eiland.
Mijn leesbeleving:
Nog niet eerder las ik een boek van auteur Vera van Beers. Daarom was ik heel blij verrast dat ik de winactie van Vrouwen thrillers won. Het E-book Blauwe Tranen lezen en recenseren.
Nadat ik begonnen was met lezen kon ik niet meer stoppen. De gehanteerde ik vorm en het verhaal dat door Iris verteld wordt dragen daar zeker aan bij. De schrijfstijl is beeldend en filmisch. De sfeer is mysterieus, beklemmend en spanning hangt continu in de lucht. De personages zijn zo gedetailleerd uitgewerkt dat ze voor mij daadwerkelijk leefden. Ik leerde hen qua karakter en gedrag goed kennen. Iris vond ik een durfal. Een eigenzinnige, eigenwijze, soms roekeloos waarbij ik mijn hart vasthield, gepassioneerde, lieve, empatische en nieuwsgierige (zoals journalisten in hun bloed zit heb ik het idee) jonge dame. Haar levensverhaal vond ik tragisch. Ze had vele klappen moeten incasseren die ik haar niet gunde. Sommige personages zag ik liever verdwijnen. Zo inktzwart ware hun intenties. Zo egoïstisch en anderen het licht in de ogen niet gunnen. Alles voor totalitaire macht en geld. Anderen moedwillig vertrappen.
Ik vertrouwde niemand tot het tegendeel bewezen werd. Niemand moest Iris kwaad berokkenen. Zo had ze mijn hart veroverd. Haar liefdes escapades keek ik met lede ogen aan. Continu fluisterde kritische stemmetjes in mijn oren. Trust no one en too good to be true.
Nog nooit was ik op Curaçao maar door dit verhaal deed ik een wereld aan indrukken op. Mijn zintuigen werden tot op hoog niveau getriggerd. Een wervelwind aan gebeurtenissen. Als een duizelingwekkende rit in de achtbaan waarvan het einde nog lang niet in zicht is.
Rauwe, duistere, meedogenloze, hartverscheurende gebeurtenissen tartten me continu. Automatisch puzzelde ik mee om de mysteries die ontstonden op te lossen. Sterk dat Vera van Beers slechts kruimelsgewijs feiten weggeeft.
De personages maken een ontwikkeling door. Van angstvallig afwachtend en de handdoek in de ring gooiend tot dapper speuren en vinden en daarop actie ondernemen. Maar of het altijd slim is want een deksel op je neus kan flink pijn doen.
In een zenuwslopende, zinnen prikkelende finale trekt alle mist op en ligt alles op tafel. De plot doet blijken dat niet alles goud is wat er blinkt. De zoete herinneringen aan een tijd die eens was smaken bitter. Alle samenkomende verhaallijnen dreunen na en laten een oorverdovende stilte achter.
In de toekomst lees en recenseer ik graag meer van Vera van Beers.
Mijn mening:
Ik geef 5 sterren.
IJzersterke, overtuigende, diverse, gedetailleerd uitgewerkte cast aan personages die elk op hun eigen wijze een indruk achterlieten. Een afdruk in mijn hart en ziel.
Dit verhaal lees je niet maar je stapt het binnen en je bent overal live getuige van. Wegkijken is geen optie. Zenuwslopende, spannende, intense, rauwe, hartverscheurende gebeurtenissen wisselen snel met erotiserende, passionele, liefdevolle en onuitwisbare gebeurtenissen.
Het duister kan nog zo duister zijn toch overwint het helderste licht maar helaas blijft de diep gelukkige tijd een bitterzoete herinnering die schittert als het licht erop schijnt.
Vrouwen thrillers.nl Hartelijk dank dat ik dit E-book mocht winnen in ruil voor een recensie.
De Crime Compagnie en Vera van Beers Hartelijk dank dat ik dit E-book mocht lezen. Adembenemend en crimineel goed.