Het klooster

Recensie van:
Het klooster
Auteur:
Nico Kwakman
Wijze van lezen:
Recensie-exemplaar e-pub ontvangen van uitgeverij Hartklopper, in ruil voor mijn recensie en deelname aan:
de door uitgeverij Hartklopper en Aldert Schuil georganiseerde blogtour rondom de epub Kloosterleven.
Uitgeverij:
Hartklopper
Genre:
Literaire novelle
Cover en flaptekst:
Twee nonnen zitten op een bankje. De hoofden dichtbij elkaar alsof hun gedeelde woorden niet mogen worden gehoord. Achter hen mooie bogen en groen.
De flaptekst is informerend en nodigt me tot lezen uit.
Mooie tekst:

Quote:
De Vespers ervaar ik als een voorbode van wat ons in de hemel te wachten staat. Want ik weet zeker dat de samenzang van de nonnen niet onderdoet voor wat de engelenschare God in de hemel op dat gebied te bieden heeft. Wat kunnen ze prachtig zingen, die nonnen, letterlijk als uit één mond. Ik krijg er bijna tranen van in mijn ogen. Ik verheug me er op dat ik ooit onderdeel mag uitmaken van dit loepzuivere en galmende eerbetoon aan iets wat als de Schepper bekend staat. Of hij nou bestaat of niet, dat is een discussie die er nu even niet toe doet. Deze sensationele samenzang in deze schitterende kapel is op zichzelf al het bewijs dat er iets of iemand moet zijn die dat mogelijk heeft gemaakt. Het is onbestaanbaar dat de mens op eigen kracht en door eigen verdienste zulk hemels geluid kan voortbrengen. Daar is op zijn minst heel lang aan gesleuteld door een Schepper – in welke gedaante dan ook – die er alle tijd voor heeft genomen.
Het verhaal:
Bella groeit op in een wereld van misleiding, leugen en bedrog. Zo voorspelt een geestelijke met een zeker gezag haar als kind al het eeuwige leven, en moet ze zich tijdens haar studie handhaven met leugentjes om bestwil in een wereld vol rivaliteit en afgunst. Als ook haar geliefde haar lijkt te bedriegen met een andere vrouw, maakt ze zich schuldig aan een wraakactie om het vermeende overspel te wreken. Wanneer blijkt dat ze zich heeft vergist, is het te laat. Haar partner maakt er op zijn eigen manier een einde aan in de meest letterlijke zin van het woord. Ze stort zich daarna vol wroeging op haar werk als apotheker, en neemt daar ook zelf een loopje met de waarheid. Als ze uiteindelijk wordt ontslagen, zoekt ze haar heil in een klooster. Maar zelfs het kloosterleven blijkt één grote leugen. Op zoek naar de waarheid zou ze willen dat ze die nooit had ontdekt.
Mijn leesbeleving:
De titel het klooster doet vermoeden dat het hele verhaal geënt is op de bijbel. Toch is dat slechts ten dele zo. Het verhaal wordt vanuit de ik vorm verteld door Bella.
Daardoor was het verhaal gelijk sterk beeldend en intens. Het liet mij niet los. Bella vond ik een krachtige vrouw die met haar intellect hoge ogen gooit. Maar omdat niemand haar kennis niveau kan bijbenen en zij er moedeloos van wordt, eenzaam, doet ze vaak water bij de wijn om niet teveel uit te blinken.
Haar relatie met Maarten is diepgaand en wordt steeds hechter. Maar wat me bekroop is dat Bella op een voetstuk geplaatst werd door Maarten en geadoreerd en dat hij dat ook van haar verwachtte. Dat hij wat in haar schaduw opereerde, nederig en dienstbaar was. Terwijl Bella dat niet uitstraalde.
De personages zijn gedetailleerd uitgewerkt en komen geloofwaardig op mij over. Ze gaan de dialoog met elkaar aan. Ze gaan over euforisch hoge pieken en door diepe dalen.
Ook zag ik wel wat overeenkomsten met Belle en het beest. De betoverend mooie dame en de man die verworden was tot verschoppeling en dus het beest. Maar die door Bella vanuit de duisternis naar het licht werd gehaald.
Maarten betekent dienstbaar maar als er iets onverwachts en negatiefs voorvalt kan dat ook omslaan naar die andere betekenis Mars, de God van wraak en oorlog. Bella betekent mooi maar is ook afgeleid van Isabella wat God is mijn eed betekent.
Als er niets menselijk is ons vreemd taferelen tussen de geliefden ontstaan en het gras bij de buren groener lijkt, lijkt dat een kantelpunt maar toch brandt het liefdesvuur verder om dan toch onverwacht te worden gedoofd.
Hartverscheurend verdriet dat doorwerkt op psyche en fysiek. Goedbedoelde remedies worden niet gezien en verkeerd uitgelegd. Dan is het boetekleed aantrekken in de vorm van een habijt de enige remedie. Maar daar blijkt ook veel met de mantel der liefde te worde bedekt.
Overdag vroom en devoot voor een plek in het paradijs. Maar ’s nachts de schaapskleren afleggen om te veranderen in de wolf. Overal bondgenootschappen en geheimen. Met als escape uit de impasse de waarheid en niets dan de waarheid.
De plot is verbijsterend maar ook alles verhelderend.
Wederom een diepgaand en mooi verhaal van Nico Kwakman.
Hartelijk dank dat ik mee mocht doen aan de blogtour.
Mijn mening:
Ik geef 5 sterren.
Wordt de link gelegd met het Christusverhaal of is het slechts het verslag van mensenlevens: het levenslicht aanschouwen en op sprookjesachtige wijze door het leven fladderen.
Waarin de pijp aan Maarten wordt gegeven en meerdere mensen verblindt worden door de “Bella” verschijning die verslavend en oogverblindend blijkt te zijn. Die zorgt voor het ontsteken van een wakende vlam tot een door jaloezie en wraak ontvlamde vuurzee.
Daar kan geen heilige vesting of de kracht van gebed of het afsmeken van begane zonden tegenop. Een maatschappij waarin zelfs een instituut voor geloof een noodzakelijk verdienmodel wordt om te overleven.
Opnieuw een echte
Nico Kwakman:
Vol liefde, vlijmscherpe observaties, trefzekere karakterschetsen, verborgen boodschappen, galgenhumor, passie, dadendrang maar bovenal met een lach en een traan volop genieten.