Vlot verhaal, veel humor maar ook erg voorspelbaar en niet uniek

Wat is er nu beter om in de vakantie een boek te gaan lezen over vakanties? Zeker als het zo’n uitnodigende cover heeft. En de auteur zeer populair is.

Niet eerder heb ik een boek van Emily Henry gelezen en ik ben niet heel erg onder de indruk van dit boek. Je gaat heen en weer in de tijd en niet in de meest logische volgorde. Het verhaal pakte mij niet ondanks dat het vlot is geschreven ploeterde ik er doorheen. De humor tussen Poppy en Alex was wel echt leuk, de rest allemaal erg voorspelbaar en niet uniek.

Het verhaal gaat over Poppy en haar (beste) vriend Alex. Poppy haar baan is reizen naar de meest bijzondere locaties en om daar mooie verhalen voor te schrijven voor een tijdschrift. Ze kan er alleen niet meer van genieten. Echt genieten van vakanties deed met Alex haar beste vriend. Zo goedkoop mogelijk reizen en zoveel mogelijk bijzondere dingen zien. Ooit schreef ze daar een blog over en beleefde zoveel tot die ene vakantie. Nu heeft ze al tijden geen contact meer met Alex. Om weer dat gelukkige gevoel te krijgen haalt ze Alex over om nog één keer een reis samen te maken. Maar maakt dit Poppy weer gelukkig of is die tijd met Alex voorbij?

Dit was duidelijk niet mijn boek of ik had te hoge verwachtingen. Het is prima te lezen, maar ik werd er niet door gegrepen.