Het donker. Aanwezig als een monster onder het bed…

Kate bereikt per vliegtuig het einde van de wereld. Een eindeloos wit. Antarctica; haar thuis voor het komende jaar. Hier gaat ze aan de slag als arts. Voor Kate de perfecte plek; afgezonderd van de rest van de wereld. Háár wereld. Haar Ben, die ze zo mist. De vos. Het auto-ongeluk. Haar litteken. Niemand die haar kent. Kate blijkt bang te zijn voor het donker. Maar al snel blijkt dat dat niet het énige is waar ze voor moet vrezen. Haar voorganger blijkt te zijn overleden, bij wat niet door iedereen als een ongeluk wordt beschouwd. Na een wat stroeve kennismaking met de rest van de mensen op de basis, volgen verschillende kleine gebeurtenissen elkaar op. Die allemaal niet heel belangrijk lijken, maar uiteindelijk wel een geheel beginnen te vormen. Kate lijkt alleen op zichzelf te kunnen vertrouwen. Maar is dat wel genoeg? Als haar objectiviteit niet helemaal meer aanwezig is. En haar psyche wellicht vertroebeld wordt door paranoia, wat op een plek als deze als een monster in het donker onder het bed op de loer ligt. Weet ze het donker te overwinnen?
Wát een heerlijk spannend boek! Perfect ook voor deze tijd van het jaar. Waarin de dagen korter en kouder worden. Ik had werkelijk waar geen idee wie de dader zou kunnen zijn. Had wel vermoedens, maar die bleken niet juist te zijn. Ik vind Kate een super stoere vrouw, met veel doorzettingsvermogen en soms een vertroebeld (zelf)beeld. De setting in het witte, donkere, koude en afgelegen Antarctica voegt zo veel toe aan dit verhaal. Want ze kunnen geen kant op en zijn geheel op elkaar aangewezen. Van mij krijgt dit boek een dikke 5 van 5 ⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️ sterren.
Ben jij bang in het donker?

~Het volgende dat me opvalt is de stilte. Overdonderend, bijna niet te harden~