Een boek wat je vastgrijpt

Recensie - Capsule geschreven door Mel Torrefranca
Wauw… wat een verhaal. Capsule is op een hele originele manier geschreven. Elk hoofdstuk begint met een tijdstip van de dag, wat het extra spannend en meeslepend maakt, alsof je er zelf bij bent, seconde voor seconde.

Het verhaal draait om een mysterieuze app, “Capsule”, die ineens op Jackie’s telefoon verschijnt. Alleen bij haar. Maar… wat wil die app eigenlijk van haar? En wat kan Jackie ermee? Dat is waar de spanning begint.

Tegelijkertijd zijn er twee leerlingen vermist. Niemand weet waar ze zijn of wat er met hen gebeurd is. De vraag is: kan Jackie erachter komen wat er aan de hand is? Kan ze hen helpen? En misschien nog belangrijker: mag ze dat wel van Capsule?

Door het verhaal heen ontstaan er bijzondere banden. Verbindingen tussen mensen waarvan je het echt niet had verwacht. Dat maakte het voor mij extra mooi en emotioneel. Je voelt dat het niet alleen om spanning gaat, maar ook om vertrouwen, keuzes maken… en verlies.

1 persoon. Er is maar 1 persoon die gered kan worden.
Capsule zal nooit de winnaar zijn van dit spel, ook al beweert het van wel…
Blijf sterk, Jackie.

En ja, toen begon ik echt te huilen.
OMG dat einde! Ik was zó intens gelukkig en tegelijkertijd ook verdrietig. Het raakte me diep. Ik kon het boek echt niet wegleggen, zat steeds op het puntje van m’n stoel.

De boodschap die bij mij het meest bleef hangen?
Je kent iemands naam, maar niet zijn of haar verhaal.

Dat ik dit boek in nog niet eens een dag heb uitgelezen, zegt denk ik wel genoeg. Dit boek moet echt gelezen worden!

Uitgeverij Dutch Venture Publishing Dankjulliewel voor deze kans