Wat vinden we van de wolf?

Afgelopen week werd bekend dat een ruime meerderheid (57%) van de Nederlanders positief gestemd is over de terugkeer van de wolf. Misschien dat het boek "Wolf. De terugkeer van een jager" daar nog verder aan kan bijdragen: het boek vormt een warme en genuanceerde kennismaking met de wolf. "Het is een heel bijzonder dier. Hij is slim en empathisch en steekt ons in sociaal gedrag naar de kroon", stelde schrijver en bioloog Roelke Posthumus onlangs in een interview.
Posthumus woonde van 2002 tot 2015 in Noorwegen, waar zij tijdens een wandeling met haar hond plotseling oog in oog stond met een wolf. Het indrukwekkende moment inspireerde haar om zich te verdiepen in de terugkeer van de wolf in Nederland.
In haar boek leren we de wolf kennen als een sociaal dier dat alleen door samenwerking grote prooien te lijf kan. Het boek behandelt verschillende thema's, zowel over de wolf zelf als over hoe mensen en overheden zich kunnen verhouden tot de wolf. Het eindigt met enkele kritische kanttekeningen bij het Wolvenplan van Nederland.
De vertelstijl is afwisselend tot rommelig (het is maar hoe je het bekijkt): meest informatief en beschrijvend, maar ook beschouwingen in ik-stijl, meer journalistieke stukken met interviews en citaten uit dagboeken. Er komt veel aan bod, maar vaak ook vluchtig en terloops. In een paar bladzijden kan je zomaar te maken krijgen met wolven lichaamsbouw en uiterlijk, het houden van wolven in dierenparken, verschillende ondersoorten in Eurazië, geografische verspreiding, en de betekenis van wolvengehuil. Elders in het boek gaat het juist bladzijden lang over het reilen en zeilen van één wolvenfamilie in Yellowstone Park.
Zo lijkt het boek misschien wel een beetje op de wolf zelf: je kunt er van alles van vinden, maar je moet er maar het beste van maken.