Een feestje dat eindigt met een forse kater!

Journalist Viljar Ravn Gudmundsson, wordt op een ochtend gebeld door zijn zoon Alexander, die helemaal in paniek is! Alexander is na een feestje wakker geworden met naast zich het meisje van zijn dromen. Dood! Hij heeft geen enkele herinnering hoe hij in dit bed is beland en wat hij allemaal heeft gedaan. Wat is er gebeurd? Hij was onder invloed van drank en zeker ook van drugs, hij weet niets meer! Zou hij haar echt hebben vermoord?

“Hij kon Emelie net zo goed meteen wakker maken. Alexander draaide zich om en legde zijn vingers op haar wang. Zijn hart sloeg drie slagen over. Het was alsof hij een wassen beeld aanraakt – haar huid was koud en stijf.”
Het verhaal start in de ochtend na het feest, op het moment dat Alexander wakker wordt naast het meisje van zijn dromen, die dood naast hem ligt. Hij krijgt de schok van zijn leven en weet zich helemaal niets te herinneren. Met dank aan drank en drugs.
Alexander belt zijn vader, Viljar Gudmundsson, in paniek op en vertelt wat hij wel weet. Viljar kan het niet geloven dat zijn zoon een moord op zijn geweten heeft en start daarom, samen met Lotte Skeisvoll, zijn eigen onderzoek. Alleen lijkt het er op dat ze Alexander niet kunnen helpen. Samen krijgen ze steeds meer het idee dat Alexander de dader wel moet zijn! Verder komt Viljar er ook achter dat zijn zoon er een heel leven naast moet hebben gehad, een leven waar hij geen idee van had. Kende hij zijn zoon wel echt?
De personages zijn interessant: Alexander die ADHD heeft en duidelijk van tijd tot tijd een tegendraadse puber is die daarnaast ook experimenteert met drank en drugs en zich afzet tegen ouderlijk en gerechtelijk gezag. Viljar, als vader, die natuurlijk wil geloven dat zijn kind onschuldig is en daar (te?) ver in gaat. Lotte, die duidelijk erg beschadigd is en last heeft van een PTTS stoornis. We krijgen ook te zien hoe ver Lotte gaat voor haar vriendschap, zelfs haar baan op het spel zet en aan haar eigen integriteit voorbij gaat. Verder spelen de thema’s over verkrachting en neonazisme een belangrijke rol.
“Hij grinnikte even toen hij met eigen ogen kon zien dat de rolkoffer een half uur nadat hij achtergelaten was nog steeds op zijn plaats stond. Blijkbaar vond niemand dat verdacht.”
Het verhaal geeft maar mondjesmaat iets prijs over wat er die avond precies is gebeurd en dat maakt dat je verder wilt lezen om erachter te komen hoe de gebeurtenissen allemaal te plaatsen zijn. Hartenbreker is het tweede deel in de trilogie maar is echter ook heel goed te lezen zonder kennis van deel één: Het Meesterwerk.
Ik heb genoten van Hartenbreker en kijk zeker uit naar deel drie van deze trilogie met Viljar en Lotte! Voor mij weer een heuse Mustread!