indrukwekkende roman

Na de vloed speelt zich af in een wereld die, na een verwoestende klimaatramp, voor het grootste deel onder water staat. Alleenstaande moeder Myra heeft geen familie meer waar ze op terug kan vallen en haar man is er vandoor gaan met haar oudste dochter Row. Sindsdien probeert ze uit alle macht om zichzelf en haar jongste dochter Pearl in leven te houden. Dat is al een uitdaging op zich, maar er ligt ook nog overal gevaar op de loer; in een omgeving waar alles schaars is geworden, is het ieder voor zich.

Als Myra op een dag gevraagd wordt als bemanningslid mee te varen op het schip de Sedna, ziet ze een kans om op zoek te gaan naar Row. Ze moet de kapitein van de Sedna ervan overtuigen om richting The Valley te varen, waar Row vermoedelijk met haar vader verblijft. Dat The Valley een gevaarlijke plek is en niet bekend staat om zijn vredelievende bevolking meldt ze er niet bij. Myra is bereid alles te doen om Row terug te vinden. Maar is ze ook bereid om alles op te geven?

Het verhaal wordt vanuit de ik-vorm verteld door Myra, waardoor je je als lezer al snel bij haar betrokken voelt. Myra is niet per se een makkelijk personage om van te gaan houden, gehard als ze is door wat ze heeft meegemaakt en erop gebrand om haar kwetsbaarheid niet te tonen. Desondanks worden de gemengde gevoelens die ze heeft herkenbaar en realistisch neergezet.

Om je een wereld voor te stellen die we niet kennen en die ook niet bestaat, moet je als auteur over een grote creativiteit beschikken. Vooral als je het
verhaal zo wil vertellen dat het stoelt op de realiteit, dus geen fantasy. Mijn conclusie is dat dit Kassandra Montag absoluut is gelukt. Hoewel je even door de eerste hoofdstukken heen moet om goed in het verhaal te komen, laat het je daarna niet meer los. Vooral de karakterontwikkeling van Myra is goed in kaart gebracht; van een vrouw die niemand dichtbij laat komen tot een heldin van vlees en bloed die met tegenzin bemerkt dat je altijd hoop moet houden. Ze zegt hier op een gegeven moment over: ‘Hoop klopt nooit uit zichzelf op je deur. Je moet je er een weg naar toe werken. Uit de scheuren van je verdriet steekt hoop naar buiten, als onkruid, en die hoop moet je met kracht plukken en heel goed vasthouden.’

De auteur heeft een beeldende, bijna scenario-achtige manier van schrijven. Je voelt de stormvloed aankomen, je ziet de inktzwart wordende hemel bijna voor je. Dat is ontzettend knap gedaan. Vermoedelijk heeft de auteur ook wat research op zee gedaan om dit zo levensecht in woorden te kunnen weergeven. De spanning loopt langzaam op en houdt je tegen het eind echt op het puntje van je stoel. En hoewel Na de vloed een roman wordt genoemd, is het niet voor watjes. Er vallen behoorlijk wat doden en de auteur is niet vies van een beetje bloed. Desondanks blijf je, net als Myra, gefocust op maar één ding: het vinden van Row.

Ik ben na het lezen van dit boek fan geworden van Kassandra Montag en denk dat er nog veel meer verhalen in haar creatieve brein huizen. Ik kan in ieder geval niet wachten op haar volgende boek. Vier sterren voor Na de vloed.

Carlita
Perfecte Buren