De rollen omgedraaid

In de kleine, maar compacte roman "Goede vaders wijzen niet" laat Vlaming Jan van den Bosch zien hoe een vader helemaal van slag raakt als zijn geliefde zes dagen na de geboorte van hun zoontje Rik overlijdt. Eerst voelt hij zich nog schuldig, maar ze is gestorven door een opengebarsten cyste in haar buik. Hij pakt zijn zoontje op en vertrekt naar zijn ouderlijk huis. Dan gaat het verkeerd. Vader Versluys kan zijn vaderrol niet aan. Hij kan de rouw niet verwerken.
Hij wordt woest als mensen zeggen' dat hij zich moet 'herpakken.' Hij zoekt een nieuwe vriend in de alcohol en dat misbruik mist zijn uitwerking niet. De Vader is de ene verteller in de roman, maar hij wordt ieder hoofdstuk afgewisseld door zijn tienjarige zoon Rik. Beiden zijn het ik-vertellers en we worden als lezer geconfronteerd met de situatie van hun beider leven. Ondanks alles en de alcohol is de vader geen onsympathiek personage. Zijn liefde voor Mia wordt mooi neergezet. Van Rik ga je als lezer houden.

De zoon heeft intussen de vaderrol van zijn pa overgenomen. Hij doet in huis al het werk en hij heeft alleen af en toe hulp van zijn tante Evelien of van de juf uit de eerste klas, Katrien. Die zien met lede ogen aan hoe de parentificatie-rol van Rik zich ontwikkelt. Op school is hij veilig met leuke leerkrachten , maar hij moet altijd naar huis waar zijn vader onberekenbare dingen doet. Hij begraaft bijvoorbeeld de tv in de tuin, als hij het niet meer doet. Visite wordt er nooit ontvangen.
De schooljuf is wel alert en vader moet uiteindelijk worden opgenomen. Maar de zoon schrijft hem niet af.

Het is eigenlijk een ontluisterend verhaal van vader en zoon.
Je zou denken dat er een blik haat wordt opengetrokken door het zoontje, maar dat is niet het geval. Hij weet alleen wel dat hij later niet zo wil worden als zijn vader. Zwijgen en alleen wijzen is niet de oplossing voor je verdriet, maar praten.

Het is de debuutroman van de Vlaamse acteur Jan van den Bosch en het is een aantrekkelijk boek om te lezen. De stijl is niet zwaarmoedig, wat komt door de humorvolle blik die de zoon nog op zijn situatie heeft. Vlaamse woorden en citaten overigens genoeg.
De roman is al in september 2023 uitgegeven, maar heeft nauwelijks (en m.i. onterecht) weinig aandacht gekregen. De enige recensie die ik op het internet kon vinden, is de bovenstaande op Hebban.nl

Sinds vandaag (januari 2024) staat er een boekverslag op de site van scholieren.com. Het boek is heel geschikt voor scholieren van havo en vwo. Een combinatie maken met andere vader-zoonromans bij het lezen 'voor de lijst' ligt voor de hand. Immers, keus genoeg in de Nederlandse literatuur : Bordewijk, Jan Wolkers, Jan Siebelink, Alex Boogers, Maarten 't Hart, Robert Vuisje, Hugo Borst , Ronald Giphart.

Het kan niet anders of we gaan meer horen van Jan van den Bosch.