Na een stevige plot die de aanzet zou moeten zijn voor een spetterende finale blijft de lezer ietwat gedesillusioneerd achter wanneer het verhaal als een nachtkaars uitfloept.

De Vlaamse schrijver Herman de Jonghe studeerde fysica aan de universiteit van Leuven. In zijn maatschappelijke leven is hij leraar en schooldirecteur geweest. Op jeugdige leeftijd schreef hij al verhalen in vijfvoud en gaf ze aan klasgenoten. Door zijn pensioen kreeg hij tijd en gelegenheid om meer vorm aan zijn vroeg geboren liefhebberij te geven, het schrijven van verhalen. Blindeman is zijn derde boek, Koppenbergblues en Hongaarse dans zijn hier aan vooraf gegaan. Wim Deferm werkt als verkoper van medicijnen bij een groot farmaceutisch bedrijf. Zijn huwelijk met Frida zit in een crisis, mede door een eerder gebeurd ongeluk waarbij hun dochter Inge, het licht in een oog is verloren. Haar nog goede oog lijdt aan de progressieve ziekte PVD die op termijn blindheid tot gevolg heeft. Wereldwijd wordt naar een geneesmiddel gezocht.Om het huwelijk nieuw leven in te blazen, accepteren ze een stedentrip naar Praag als cadeau. Daar wordt zijn portefeuille gerold en tijdens het aangeven op het politiebureau loopt hij Imelda Moermans tegen het lijf. Imelda is er om aangifte te doen van inbraak en helpt Wim bij zijn aangifte. Ze werkt als promovendus in Praag aan een historisch onderzoek voor haar proefschrift. Als blijkt dat haar laptop moedwillig is gecrasht, geeft ze een usb-stick met data aan Wim met het verzoek die aan haar vriendin Carla Devriendt te geven. Korte tijd later wordt haar dode lichaam op straat gevonden. De eerste conclusie is zelfmoord.Als Wim terug is in België en de usb-stick heeft afgegeven, krijgt hij een waarschuwing dat er mensen belangstelling hebben in de data op de stick. Het leven van Wim neemt een andere wending als hij wordt benaderd door Carla die denkt te weten waar de data mee te maken heeft. Zijn grootste prioriteit ligt echter bij het medicijn dat zijn dochter kan redden van blindheid.
In feite is Blindeman een historische roman hoewel de auteur het zelf een misdaadroman noemt. Herman de Jonghe verweeft veel informatie over de hussietenoorlog in de 15e eeuw in de Bohemen, het hedendaagse Tsjechië, door zijn verhaal. Dat vraagt opperste aandacht van de lezers. Hetzelfde gebeurt met de geschiedenis rondom de dood van Jeanne d’Arc en het vermeende verdwijnen van een kelk, gevuld met een geneeskrachtige vloeistof. De Jonghe probeert beide onderwerpen aansluiting te laten vinden met zijn verhaal en dat lukt deels. De historische uitstapjes dempen de spanning en sluiten niet altijd naadloos aan in het verhaal. Het vraagt veel van de lezers om de kern duidelijk te krijgen omdat er ook nog grote financiële en zakelijke belangen op de achtergrond meespelen. Het voortdurend achterwege laten van namen en de persoonsvorm beperkt te laten tot een hij of zij levert een extra ongemak op bij het lezen. De Jonghe laat het aan de lezers hoe snel ze door hebben wie er wordt bedoeld. De historische en financieel economische onderwerpen drukken hun stempel op het verhaal en zorgen ervoor dat het feitelijke verhaal ondersneeuwt. Blindeman is een aantal min of meer losse verhalen met een te dunne verbinding naar elkaar.
Na een stevige plot die de aanzet zou moeten zijn voor een spetterende finale blijft de lezer ietwat gedesillusioneerd achter wanneer het verhaal als een nachtkaars uitfloept.