Niet één spannend moment

Ann Ceurvels geniet in België meer bekendheid als actrice dan als auteur. Dat kan ook bijna niet anders, want mevrouw Ceurvels is pas beginnen te schrijven nadat ze al een lange acteercarrière achter de rug had. In 2010 debuteerde ze met Weer waarin haar lezers kennismaakten met Fabiënne, een ietwat onberekenbare labiele weervrouw die haar bekendheid ontleent aan het dagelijkse optreden op de televisie. Amper een jaar later ligt haar opvolger op de planken, wederom met Fabiënne in de hoofdrol en met de veelzeggende titel Geweer.

Fabiënne, veroordeeld wegens de moord op de echtgenote van haar collega Kurt, komt na zeven jaar detentie vrij. Aan de gevangenispoort wordt ze opgewacht door Diego Grebs die zegt te handelen in opdracht van een grote Nederlandse televisieproducent die haar opnieuw wil lanceren. Maar Fabiënne moet nog wennen aan haar vrijheid en het nieuwe leven. Ze kan gaan werken als visagiste in een rouwcentrum, nadat ze daar een opleiding voor heeft gevolgd. Daar leert ze Cat kennen, een jong meisje dat samen met haar vriend in een band speelt. Voor de psychologische verwerking van het verleden gebruikt Fabiënne de zogenaamde therapiedromen, waarin bekenden uit de gevangenis in haar geest verschijnen en haar goede raad geven. Die vermeende adviezen worden door Fabiënne omgezet in concrete acties die leiden tot wraak in naam van haar eigen slachtoffers van voor haar detentie, en actieve hulp voor de nieuwe 'vrienden'. Daarbij gaat ze meestal voorbij aan het gezonde verstand en laat ze zich leiden door haar impulsieve gedachten.

Ann Ceurvels projecteert Geweer volledig op het karakter van Fabiënne. Het zijn haar emoties die tot acties leiden, al dan niet goed doordacht maar meestal erg impulsief. De lezer kijkt ernaar en denkt er het zijne van. Hoewel er toch enkele doden te betreuren zijn, zit er niet één spannend moment in het verhaal. De acties zijn impulsief en komen voort uit de gefrustreerde geest van Fabiënne. Maar ze komt overal mee weg, er is geen plaats voor de flikken of andere justitiële ondersteuning. Hierdoor mist het verhaal alles wat maar een beetje spanning kan opleveren. De enige die er enigszins nerveus van wordt is Fabiënne zelf, maar daar begrijpt de lezer weer niets van. Volgens de achterflap van dit boek is Weer destijds een bestseller geworden, maar die potentie heeft Geweer zeker niet! Er ontbreken te veel belangrijke ingrediënten die een echte thriller nodig heeft.