Donker en aangrijpend

Vaak blijken psychologische thrillers niet het verwachte resultaat te hebben maar te verzanden in langdradige verhalen waarin weinig verrassends gebeurt. Dat het ook anders kan bewijst de Spaanse schrijver Ignacio Garcia-Valino met zijn eerste thriller Het kwade brein. In Spanje maakte hij furore als psycholoog, waarna hij zich vol overgave heeft gewijd aan een carrière als schrijver. Tot nu toe waren zijn boeken te vinden in de categorieën kinderboeken en romans. Voor de liefhebber van thrillers en in het bijzonder de psychologische, is het te hopen dat hij het niet bij dit ene debuut houdt, maar spoedig met meer werk in deze categorie komt.
De twaalfjarige Nicolas Albert heeft plezier in het, op een pijnlijke manier, doden van insecten. Hij is moeilijk hanteerbaar voor zijn ouders Coral en Carlos die menig moeilijk uurtje met hem hebben beleefd.Wanneer Nicolas de hond Argos bewust door een vrachtwagen laat overrijden en het kadaver daarna in het bed van zijn ouders legt, is de maat vol. Carlos roept de hulp in van psycholoog en goede kennis Julio Omedas. Bij zijn eerste bezoek zijn zowel Julio als Coral onaangenaam verrast omdat ze ooit een innige liefdesrelatie met elkaar hebben gehad. Het is een pijnlijke ontmoeting omdat er destijds een einde kwam aan hun relatie omdat Carol ongewenst zwanger was van Nicolas. En uitgerekend Nicolas is de reden dat ze elkaar nu weer ontmoeten.
Julio’s eerste diagnose over Nicolas luidt dat de jongen een sadistische intelligentie bezit. Die intelligentie kan hij kwijt in het schaakspel waarin Julio een goede aanleiding ziet om een relatie met de jongen op te bouwen. Door het opbouwen van een vertrouwensband hoopt hij meer te weten te komen over de achterliggende redenen van de explosies van agressieve die plotseling bij Nicolas kunnen optreden. Er moet een verklaring voor zijn.
Op werkelijk wonderbaarlijke wijze weet Ignacio Garcia-Valino van iedere persoon in zijn verhaal de zwarte kanten naar buiten te brengen. Het Spaanse dorpje La Moraleja blijkt duistere geesten te herbergen. Als geen ander weet Garcia-Valino zijn psychologische kennis geheel in dienst van het verhaal te zetten.
Coral komt tot leven en van het geadopteerde dochtertje Diana ga je houden. Samen met Julio zoekt de lezer naarstig naar de oorzaak van het gedrag van Nicolas, terwijl het verleden van Julio je tot nadenken stemt. Ofwel, als lezer leef je op alle fronten mee.
Wanneer je als auteur de lezers zo kan betrekken bij je personages en die betrokkenheid ook vast weet te houden, dan heb je iets te bieden. In dit spannende en aangrijpende verhaal dat steeds donkerder wordt naarmate het einde nadert, toont Ignacio Garcia-Valino dat deze talenten in meer dan voldoende mate bij hem aanwezig zijn.
Een boek met veel donkere schaduwkanten en even zoveel verrassingen.