Donato Carrisi noemt zelf Het tribunaal van de ziel een roman. De Nederlandse uitgever geeft er het predicaat literaire thriller aan. Voor mij heeft Carrisi het meeste gelijk.
Niet ieder boek waarin moorden worden gepleegd zijn thrillers. Dat bewijst dit verhaal wel. Het tribunaal van de ziel is een indrukwekkende story over het bestaan van de penitenziere. Een oud geestelijke die door zijn ervaringen (b.v. door het veelvuldig biecht horen) zoveel kennis van moorden heeft en die ook in kan zetten om moordenaars te ontmaskeren.
Sandra Vega is werkzaam bij de technische recherche als David Leonie tijdens zijn werk om het leven komt. Al snel komt ze er achter dat haar grote liefde niet is verongelukt maar ter dood is gebracht.
Clemente en Marcus enkele verdwijningen van jonge meisjes aan het onderzoeken.

Deze twee primaire verhaallijnen worden nog vergezeld in vele sublijntjes die allen ten doel hebben om de moordpartijen en Rome te doen stoppen.
Carrisi eist opperste concentratie van zijn lezers om met volle aandacht aan Het tribunaal van de ziel te gaan beginnen. Alleen dan is het mogelijke de structuur te ontdekken en de logica achter zijn bedoelingen te begrijpen. Met toelichting over de rollen die door De Kerk in het verleden zijn gespeeld en betekenis van een aantal nog bestaande gebouwen in het historische Rome.
Geen thriller, wel een indrukwekkend en stevig verhaal!