Lezersrecensie
Sfeervolle verhalen met fantasie verteld
Ik las het ebook - in april 2023 komt er ook een papieren versie uit.
De bundel bevat 18 korte verhalen. Wat bij het lezen direct opvalt is de wat dromerige sfeer die in de meeste verhalen wordt opgewekt door poëtische beelden met speels taalgebruik. Het taalpalet van de schrijver is breed, hij gebruikt onverwachte beeldspraken en schetst sfeervolle taferelen. Regelmatig schrijft hij zo beeldend dat ik mij in een stripboek waande – hij zou mij niets verbazen als de schrijver in zijn hoofd tekeningen opbouwt en die vervolgens in zijn tekst beschrijft.
Een heel enkele keer verslikt hij zich in zijn woordenspel en raakt een zin verstrikt – het zij hem vergeven. Zijn verteltrant is rustig en zijn verhalen lezen prettig,
Geen genre
Veel verhalen hebben op een fantastiek element. Af en toe gebruikt Nerve magische elementen, af en toe schrijft hij science fiction, af en toe heeft hij zin in horror, een enkele keer is de vertelling gewoon humoristisch, soms moet hij een frustratie kwijt of wil hij een misstand illustreren.
Nerve's verhalen beperken zich dus niet tot een genre. Zijn verhalen fladderen net als zijn taal heen en weer tussen mogelijkheden. Het maakt zijn bundel niet te plaatsen in een bubbeltje van het fantastische genre.
Een enkel verhaal heeft als afsluiter een clou (zoals bijvoorbeeld het verhaal 'De juiste setting'), maar vaker sluiten zijn verhalen in de laatste alinea niet af, maar openen zij voor de lezer de suggestie van een toekomst. Meestal werkt dat goed, een enkele keer vond ik het verhaal zonder duidelijk doel fladderen en eindigen – maar ook dat kan natuurlijk een bedoeld effect zijn. Het gaat Nerve duidelijk niet om slim gevonden afsluitingen, maar om de opgeroepen sfeer.
De kracht van variatie
De schrijver is sterk in zijn naar nonchalance neigende dialogen. Zijn hoofdpersonen zijn gewone mensen, de omstandigheden overvallen hen. Nerve pakt een thema, leeft zich in zijn hoofdpersonen in, komt in the mood en melkt het uit. Soms vond ik het melken net iets te lang duren, zoals aan het eind in 'Hotel California' (waarvan ik dan juist de inleidende beschrijving van de autorit prachtig sfeervol vond!). Soms zijn de uitweidingen juist prachtig en versterken ze de sfeer, zoals bij de vriendelijk-dementerende Daan in 'De échte hemel'.
De variatie is groot. Er zijn een paar verhalen met actie (zoals 'Opwekking I' dat tegelijk wat vragen stelt bij gewelddadige games), er is actualiteit (zoals in 'Gelukszoekers' waarin en passant de Tweede Kaper op de hak wordt genomen), klimaatproblematiek (inclusief een bizarre oplossing en een sneer naar social media in 'Schone schijn'). Er is zelfs af en toe een moraliserende toon (zoals in 'Zelfverheerlijking tot het einde´ met een parodie van afhankelijkheid van kijkcijfers, of het afsluitende verhaal 'De goedaardige rots'). Op de volgende bladzijde lees je ineens een hard sf-verhaal. Of een op Japanse monsters gebaseerde bizarre vertelling. Of een parodie op vreemdelingenbeleid. Het palet is onvoorspelbaar en afwisselend. Elk verhaal geeft een nieuw uitzicht en zo krijgt de bundel de kracht van het verrassende: je weet nooit wat er komt, je weet wel dat er een heel goede kans is dat het boeiend zal zijn.
Hoogtepunten.
Ik noem bij een bundel graag een paar verhalen die er voor mij uitspringen. Zo ook hier.
Als fan van harde sf ben ik aangenaam getroffen door het verhaal 'Levenswaarde', waarin de commerciële exploitatie van cryogene slaap leidt tot een behoorlijk realistisch horrorscenario. Het verhaal is goed opgebouwd en er is een behoorlijke spanning. Het buitentafereel aan het eind was voor het verhaal niet echt noodzakelijk, maar deed ook geen afbreuk. Een prima vertelling.
Het verhaal 'Bolster Centraal' kan me zeer bekoren. Een snufje romantiek, een vleugje puberteit (lees ik hier wat autobiografische elementen?), een theelepeltje tijdreizen, invoelbaar en kwetsbaar geschreven. Een heel mooi verhaal met een fraaie clou. Voor mij een topper uit de bundel.
Het derde verhaal dat ik wil noemen is 'De onbereikbare tuin'. Een mijmerend stukje groene in de stad overweegt de mogelijkheden die het zou kunnen hebben als het bereikbaar was geweest. Er gebeurt in het verhaal he-le-maal niets. En toch is het een prachtige vertelling. Misschien vond ik dit in de bundel wel het meest kenmerkende verhaal voor de auteur. Een knap verhaal.
Concluderend
Nerve heeft een gevarieerde bundel gemaakt met fantastische thema's. Er zijn wat mij betreft voldoende sterke (en zoals ik schreef: een aantal héél erg leuke) verhalen om de handvol wat zwakkere te compenseren. Verrassende insteken, boeiende thema's, een enkele keer actueel, af en toe humor, er is veel om van te genieten. Ik vond het een vermakelijke bundel, hij krijgt een plekje waar ik hem nog eens terug kan pakken om nog eens wat te lezen – dat heb ik niet bij alle boeken.
Mijn score voor deze bundel is 7/10 of in Hebban-sterren: 3,5/5 - die moet ik afronden, het wordt dus 4 sterren.
De bundel bevat 18 korte verhalen. Wat bij het lezen direct opvalt is de wat dromerige sfeer die in de meeste verhalen wordt opgewekt door poëtische beelden met speels taalgebruik. Het taalpalet van de schrijver is breed, hij gebruikt onverwachte beeldspraken en schetst sfeervolle taferelen. Regelmatig schrijft hij zo beeldend dat ik mij in een stripboek waande – hij zou mij niets verbazen als de schrijver in zijn hoofd tekeningen opbouwt en die vervolgens in zijn tekst beschrijft.
Een heel enkele keer verslikt hij zich in zijn woordenspel en raakt een zin verstrikt – het zij hem vergeven. Zijn verteltrant is rustig en zijn verhalen lezen prettig,
Geen genre
Veel verhalen hebben op een fantastiek element. Af en toe gebruikt Nerve magische elementen, af en toe schrijft hij science fiction, af en toe heeft hij zin in horror, een enkele keer is de vertelling gewoon humoristisch, soms moet hij een frustratie kwijt of wil hij een misstand illustreren.
Nerve's verhalen beperken zich dus niet tot een genre. Zijn verhalen fladderen net als zijn taal heen en weer tussen mogelijkheden. Het maakt zijn bundel niet te plaatsen in een bubbeltje van het fantastische genre.
Een enkel verhaal heeft als afsluiter een clou (zoals bijvoorbeeld het verhaal 'De juiste setting'), maar vaker sluiten zijn verhalen in de laatste alinea niet af, maar openen zij voor de lezer de suggestie van een toekomst. Meestal werkt dat goed, een enkele keer vond ik het verhaal zonder duidelijk doel fladderen en eindigen – maar ook dat kan natuurlijk een bedoeld effect zijn. Het gaat Nerve duidelijk niet om slim gevonden afsluitingen, maar om de opgeroepen sfeer.
De kracht van variatie
De schrijver is sterk in zijn naar nonchalance neigende dialogen. Zijn hoofdpersonen zijn gewone mensen, de omstandigheden overvallen hen. Nerve pakt een thema, leeft zich in zijn hoofdpersonen in, komt in the mood en melkt het uit. Soms vond ik het melken net iets te lang duren, zoals aan het eind in 'Hotel California' (waarvan ik dan juist de inleidende beschrijving van de autorit prachtig sfeervol vond!). Soms zijn de uitweidingen juist prachtig en versterken ze de sfeer, zoals bij de vriendelijk-dementerende Daan in 'De échte hemel'.
De variatie is groot. Er zijn een paar verhalen met actie (zoals 'Opwekking I' dat tegelijk wat vragen stelt bij gewelddadige games), er is actualiteit (zoals in 'Gelukszoekers' waarin en passant de Tweede Kaper op de hak wordt genomen), klimaatproblematiek (inclusief een bizarre oplossing en een sneer naar social media in 'Schone schijn'). Er is zelfs af en toe een moraliserende toon (zoals in 'Zelfverheerlijking tot het einde´ met een parodie van afhankelijkheid van kijkcijfers, of het afsluitende verhaal 'De goedaardige rots'). Op de volgende bladzijde lees je ineens een hard sf-verhaal. Of een op Japanse monsters gebaseerde bizarre vertelling. Of een parodie op vreemdelingenbeleid. Het palet is onvoorspelbaar en afwisselend. Elk verhaal geeft een nieuw uitzicht en zo krijgt de bundel de kracht van het verrassende: je weet nooit wat er komt, je weet wel dat er een heel goede kans is dat het boeiend zal zijn.
Hoogtepunten.
Ik noem bij een bundel graag een paar verhalen die er voor mij uitspringen. Zo ook hier.
Als fan van harde sf ben ik aangenaam getroffen door het verhaal 'Levenswaarde', waarin de commerciële exploitatie van cryogene slaap leidt tot een behoorlijk realistisch horrorscenario. Het verhaal is goed opgebouwd en er is een behoorlijke spanning. Het buitentafereel aan het eind was voor het verhaal niet echt noodzakelijk, maar deed ook geen afbreuk. Een prima vertelling.
Het verhaal 'Bolster Centraal' kan me zeer bekoren. Een snufje romantiek, een vleugje puberteit (lees ik hier wat autobiografische elementen?), een theelepeltje tijdreizen, invoelbaar en kwetsbaar geschreven. Een heel mooi verhaal met een fraaie clou. Voor mij een topper uit de bundel.
Het derde verhaal dat ik wil noemen is 'De onbereikbare tuin'. Een mijmerend stukje groene in de stad overweegt de mogelijkheden die het zou kunnen hebben als het bereikbaar was geweest. Er gebeurt in het verhaal he-le-maal niets. En toch is het een prachtige vertelling. Misschien vond ik dit in de bundel wel het meest kenmerkende verhaal voor de auteur. Een knap verhaal.
Concluderend
Nerve heeft een gevarieerde bundel gemaakt met fantastische thema's. Er zijn wat mij betreft voldoende sterke (en zoals ik schreef: een aantal héél erg leuke) verhalen om de handvol wat zwakkere te compenseren. Verrassende insteken, boeiende thema's, een enkele keer actueel, af en toe humor, er is veel om van te genieten. Ik vond het een vermakelijke bundel, hij krijgt een plekje waar ik hem nog eens terug kan pakken om nog eens wat te lezen – dat heb ik niet bij alle boeken.
Mijn score voor deze bundel is 7/10 of in Hebban-sterren: 3,5/5 - die moet ik afronden, het wordt dus 4 sterren.
3
Reageer op deze recensie
