Kleine flarden zijn nog geen verhaal

Soms snap je echt niet waarom van iets een boek wordt gemaakt - en dit is zo’n boek.

De flaptekst beloofde “...kleine flarden van haar eerste stappen op weg naar het volwassen leven. Ze zitten vol hoopt en ironie, maar zijn ook heel vertederend” en naar mijn gevoel kreeg ik inderdaad losse flarden. Het is niet zoals poëzie, met soms een enkele zin of een paar op zichzelf staande woorden die er dan keihard inhakt. Het zijn gewoon random gedachtegangen of stukjes uit een gesprek en die losse zinnen maken geen verhaal. En soms kunnen losse zinnen heel sterk en diep zijn, maar zelfs al waren ze allemaal zo diep en sterk, ze horen toch wel een rode draad naar voren te brengen om te zorgen dat de lezer begrijpt waarom ze precies zo mooi zijn. En die rode draad was er gewoon niet.