Prachtig van binnen én buiten

Allereerst even alle lof naar de cover van dit boek, want daar kan ik alleen al uren over praten. Dat goud wat je ook gewoon voelt onder je vingertoppen met die tint blauwgroen en de afbeelding; gewoon een waar kunstwerk wat je gewoon een prominente plek in je boekenkast wil geven.

Maar dan het verhaal. Zoals ik al zei had ik in het begin niet echt het gevoel door te willen lezen. De hoofdpersoon is nog relatief jong en zegt dingen zoals wierekiet in plaats van kierewiet of gewoon maf. Als ze dingen opsomt is het gewoon en dit en dat en zus en zo, en Twister maakt zo ongelofelijk veel mee dat het hele boek eigenlijk totaal onrealistisch zou moeten zijn.

Maar wat is dit verhaal fantastisch.

Als je eenmaal gewend raakt aan hoe ze dingen beschrijft, dan kan ze niet anders dan je hart stelen. Twister is gewoon zo ongelofelijk levendig neergezet dat veel mensen daar nog van kunnen leren. Forrest heeft met veel kleine, bijna subtiele details een volledig uniek meisje in een uniek verhaal weten neer te zetten en een betere match had er niet kunnen zijn. Twister weet ontzettend veel van de natuur en de dieren en verwerkt die kennis in prachtige beschrijvingen die het verhaal echt laten leven. Haar manier van opsommen past daar ook zo perfect bij; ze zegt zoveel maar het is nergens té. Het is gewoon zo... puur. Het hele verhaal eigenlijk. Het is gewoon alsof je in de wilde fantasie van een jong meisje bent belandt en door haar enthousiaste manier van vertellen zelf net zo enthousiast raakt.

Maar laat je niet vergissen in de diepte die hierin is gecreëerd. Er zitten ook zwaardere thema’s in zoals het verlies van een dierbare, alcoholisme, huiselijk geweld en zelfs moord - en ik kan eigenlijk niet eens goed uitleggen hoe fantastisch ik dat erin verwerkt vind. Er wordt niet luchtig over gedaan, het zit er niet in om wat extra drama te creëren; Twister weet dondersgoed de zwaarte ervan. En toch maakt het het verhaal niet ineens veel zwaarder of heftiger om te lezen. Het zit er gewoon in omdat dat nu eenmaal is wat die personen hebben meegemaakt en het hen op een bepaalde manier heeft gevormd, en zo is het ook. De manier hoe Twister ermee omgaat siert haar niet alleen als persoon, het voegt ook een extra dimensie aan de bijpersonages toe. Ik zou willen dat meer verhalen op zo’n manier pittige thema’s konden aankaarten.

Dit boek is gewoon een kunstwerk; van binnen én buiten en ik raad het echt iedereen aan. Als je eenmaal begint, wil je ook niet meer stoppen.