Inspirerende introductie in de Griekse mythen

Op de middelbare school had ik niet de interesse om Grieks te kiezen. En hoewel ik me redelijk gered heb in het leven tot nu toe, begon het gemis aan kennis van de Griekse (en Romeinse) mythen voelbaar te worden. Het is toch echt de bakermat van onze cultuur en tijdens reizen, films, toneel en literatuur voelde ik steeds vaker dat ik een fundament miste. Dat is ook leuk aan het boek van Stephen Fry dat hij in voetnoten vaak deze referenties laat zien.

In dit boek heeft Fry in redelijk chronologische volgorde de Griekse mythen hertaald en voorzien van een flinke dosis Engelse humor. De landkaarten en stambomen voorin helpen om enigzins overzicht te houden in het grote aantal karakters; goden, halfgoden en gewone mortals (hoewel vaak koningen, koninginnen, prinsen en prinsessen). Ondanks dat is het soms toch moeilijk om overzicht te houden tussen alle kinderen die de goden bij elkaar en met gewone mortals maken. Vooral Zeus creëert een enorme kinderschare, geen wonder dat Hera wat jaloers is uitgevallen. Hij geeft haar alle reden.

Het is geen boek om in één ruk uit te lezen, daarvoor is de verhalen dichtheid te groot, maar omdat alle verhalen ook los van elkaar genoten kunnen worden is dat geen enkel bezwaar. Ik ga in ieder geval ook de opvolger Heroes/Helden lezen.