Zilveren bloem

Ik mocht dit boek De Zilveren Bloem van Petra Zegveld lezen voor de leesclub De Boekenreizigers, o.l.v. Erna Eikhoudt.

Een sobere cover met op de voorgrond een zilveren bloem die ergens op een steiger ligt.

We leren Katja kennen, een 48jarige vrouw die werkt als docent en kunsthistorica aan de universiteit. Katja heeft niet zoveel geluk in de liefde en momenteel is ze ook kinderloos wat ze heel erg vindt. Ze heeft een broer met het Downsyndroom en zorgt daar ook voor, alsook voor haar dementerende moeder. Haar jongere broer is getrouwd maar zijn huwelijk loopt ook niet op wieltjes.
Ze heeft wel veel steun van haar vrienden Mieke en Ramses. Op een dag komt ze haar dagboek van vroeger tegen en denkt ze terug aan haar Italiaanse jeugdliefde Mauro.
Katja leerde hem kennen op een vakantie en ze zijn een tijdje samen geweest. Maar dan gebeurt er iets onverwachts en haar leven verandert enorm en ze heeft sindsdien Mauro niet meer gezien of gehoord. Volgens haar vriendin Mieke moet ze contact zoeken via fb voor te zien of er nog altijd gevoelens zijn van beide kanten.
Gaat ze haar grote liefde Mauro terug vinden en wil hij haar nog zien?

Een verhaal over verlies, loslaten en toch ook wel zorgen voor en natuurlijk de liefde die soms heel mooi kan zijn.
Het verhaal springt van het verleden naar het heden. Maar het is heel mooi geschreven. Het is voor mij zeker geen feelgood, al is het einde heel verrassend. Maar meer een literaire roman. Allezins een mooi boek om te lezen.