Simon de Schaker beleeft een nieuw avontuur

Joyce van der Meijden debuteerde vorig jaar met het verhaal ‘Simon de Schaker; akelige Arnold”, een eerste deel van wat een reeks avontuurlijke en grappige jeugdboeken moet gaan worden, met schaken als rode draad.

Simon is een stoere jongen van tien jaar die topschaker wilt worden. In het eerste deel wil zijn vervelende oom en topschaker Arnold hem niet eens les geven maar gelukkig krijgt hij van zijn oma een oude schaakcomputer die hem een stuk verder helpt. In dit vervolg speelt ook zijn oma weer een grote rol, komt de schaakcomputer weer van pas en gebeurd er weer van alles wat het wereldje van Simon op zijn kop zet.

De ellende begint al als oma op haar hoofd is gevallen en naar het ziekenhuis moet. Hoewel oma even in de war lijkt is ze al snel weer haar zelf. Helaas ziet alleen Simon dit en willen anderen ( uiteraard de volwassenen) dat ze wordt opgeborgen in een huis voor oude vergeetachtige mensen. Oma geeft stiekem een oud stuk papier aan Simon en samen met zijn schaakvriendin Nikki proberen ze te ontdekken wat er zo geheim is aan dat papier en willen ze oma redden uit verzorgingshuis Alvergeten. Uiteraard zijn er een paar gemeneriken die dwars liggen en krijgen ze hulp uit onverwachte hoek.

Het eerste deel uit deze serie had mij al aangenaam verwacht. Je hoeft niets van schaken te snappen om het boek leuk te vinden want het leest lekker weg, er zijn herkenbare situaties en past prima bij de belevingswereld van de kinderen die het boek lezen.

Hoewel spannend zit er ook de nodige humor in en vindingrijkheid van de kinderen om de volwassenen zo om de tuin te leiden om voor elkaar te kunnen krijgen wat ze willen. Als je wilt weten of dat lukt moet je het boek zelf maar lezen. Het leest vlot weg, korte en duidelijke hoofdstukjes, prettig taalgebruik met hier en daar een illustratie.

Omdat ik het eerste boek al gelezen heb ben ik al bekend met de personages maar het is prima zelfstandig te lezen. Waar bij het eerste boek alles om het schaken draaide speelt het hier wel een rol maar minder groot. Ik denk dat dit boek daarom nog meer kinderen zal aanspreken.