Lezersrecensie
Deze hoort in rijtje klassiekers thuis
Auteur Conny Palmkvist, vertaling Lammie Post-Oostenbrink
Conny Palmkvist is auteur, redacteur en literatuurcriticus. Hij schreef verschillende romans voor volwassenen en publiceerde in 2021 zijn kinderboekendebuuut. dit is zijn tweede kinderboek Leeftijdindicatie 9plus.
Inhoud: De moeder van de 12jarige Nicolaus ligt in het ziekenhuis en sterft. Nicolaus komt er achter dat hij de tijd stil kan laten staan, twee minuten voor het tijdstip dat zijn moeder overlijd. Hij krijgt de mogelijkheid om met een speciale trein door de tijd te reizen. Hij heeft zoveel vragen en wat moet hij doen? Kan hij alles waar hij spijt van heeft terugdraaien? Kan hij zijn moeder waarschuwen en de toekomst veranderen?
De mooie cover en kleurenplaten op de schutbladen zijn van Jeska Verstegen en geven heel mooi de sfeer weer van het verhaal. Het verhaal is origineel, emotioneel en raakt de lezer in het hart. Het is vanuit het perspectief van Nicolaus geschreven en de kijk van een kind op deze situatie heeft de auteur goed weten te vangen. De onmacht en het verdriet van Nicolaus komt echt bij de lezer binnen. Ook de naïviteit van een kind en de wijze hoe deze naar iets kijkt klopt met het beeld wat je van een 12jarige hebt.
De hoofdstukken zijn kort, genummerd met een titel die prima aansluit bij de inhoud. De tekst is toegankelijk en klopt bij de indicatie van 9plus qua regellengte en woordgebruik.
Ik sluit mij volledig aan bij de quote op de voorzijde: “prachtige jeugdroman over afscheid nemen en loslaten” wat dat is het zeker. Het heeft mij ontroerd van het begin tot het einde. En wat een einde. Een afsluiting die mij kippenvel gaf van ontroering.
“de trein van vier over twaalf ” is een van de mooiste boeken die ik in de afgelopen tijd heb gelezen en komt zeker in mijn top vijf van klassiekers. Want deze heeft zeker de potentie een klassieker te worden.
Conny Palmkvist is auteur, redacteur en literatuurcriticus. Hij schreef verschillende romans voor volwassenen en publiceerde in 2021 zijn kinderboekendebuuut. dit is zijn tweede kinderboek Leeftijdindicatie 9plus.
Inhoud: De moeder van de 12jarige Nicolaus ligt in het ziekenhuis en sterft. Nicolaus komt er achter dat hij de tijd stil kan laten staan, twee minuten voor het tijdstip dat zijn moeder overlijd. Hij krijgt de mogelijkheid om met een speciale trein door de tijd te reizen. Hij heeft zoveel vragen en wat moet hij doen? Kan hij alles waar hij spijt van heeft terugdraaien? Kan hij zijn moeder waarschuwen en de toekomst veranderen?
De mooie cover en kleurenplaten op de schutbladen zijn van Jeska Verstegen en geven heel mooi de sfeer weer van het verhaal. Het verhaal is origineel, emotioneel en raakt de lezer in het hart. Het is vanuit het perspectief van Nicolaus geschreven en de kijk van een kind op deze situatie heeft de auteur goed weten te vangen. De onmacht en het verdriet van Nicolaus komt echt bij de lezer binnen. Ook de naïviteit van een kind en de wijze hoe deze naar iets kijkt klopt met het beeld wat je van een 12jarige hebt.
De hoofdstukken zijn kort, genummerd met een titel die prima aansluit bij de inhoud. De tekst is toegankelijk en klopt bij de indicatie van 9plus qua regellengte en woordgebruik.
Ik sluit mij volledig aan bij de quote op de voorzijde: “prachtige jeugdroman over afscheid nemen en loslaten” wat dat is het zeker. Het heeft mij ontroerd van het begin tot het einde. En wat een einde. Een afsluiting die mij kippenvel gaf van ontroering.
“de trein van vier over twaalf ” is een van de mooiste boeken die ik in de afgelopen tijd heb gelezen en komt zeker in mijn top vijf van klassiekers. Want deze heeft zeker de potentie een klassieker te worden.
1
Reageer op deze recensie
