Meeslepend

Een boek zonder held, zonder plot en tóch meeslepend. Het is een ode aan randfiguren van de samenleving: dokwerkers, hoeren, een mysterieuze bioloog en een groepje goedbedoelende nietsnutten die proberen een feest te organiseren en daar hopeloos in falen. Hij schrijft met warme ironie en mededogen. Zijn stijl is droog, soms rauw, maar vaak poëtisch. Hij laat zien dat schoonheid niet alleen zit in grootse daden, maar juist in het kleine, het absurde, het menselijk falen.Er gebeurt ogenschijnlijk weinig, en toch is het boek rijk aan sfeer, observaties en melancholie. Cannery Row is als een oude jazzplaat: je moet erin komen, maar dan wil je hem blijven draaien.